Πεδία Μαχών

κεφάλαιο 3

  

Α. Όλα είναι έτοιμα, εγώ πήγα στο τζιπ μαζί με τους άλλους και η Ρέιβεν μόνη της με την μηχανή. Δεν έβλεπα πουθενά τον Έκτορα μπορεί να ήθελε να ήταν μόνος του.  

"Στιβ έχεις δει τον αρχηγό?"τον ρώτησα 

"Όχι, αλλά από τι άκουσα από τον Μάικ τον είδε που μιλούσε με την Ρέιβεν"οοχχ καθόλου καλό.Λες να τις τα ψάλει που άργησε,ααχχ θεέ μου κάνε να μην την τιμωρήσει!

Επιβιβαστήκαμε και ξεκινήσαμε με προορισμό τον πύργο. Σε όλη διαδρομή προσευχόμουν να μην τιμωρήσει, κάποια στιγμή το αυτοκίνητο ακινητοποιήθηκε. 

**********

Σταματήσαμε 1χλμ μακριά ώστε να μην γίνουμε αντιληπτοί από τον εχθρό. Φόρεσα το πιστόλι μου στον μηρό, την ζώνη μου με τα τέσσερα μικρά μαχαίρια,που κάνουν καλά την δουλεία τους,τις σφαίρες,τον ασύρματο και ήμουν έτοιμη. Τα μαύρα ρούχα μου με την σφικτή πιασμένη αλογοουρά μου με έκαναν έναν επαγγελματία δολοφόνο. Είδα την Ρέιβεν να έρχεται μαζί με τον Έκτορα, κάτι συμβαίνει εδώ! 

Ξεκινήσαμε. Μπροστά εγώ με την Ρέιβεν και πίσω μας ο Στιβ να φιλάει τα νότα μας 

"Για πες τι έγινε?"την ρώτησα σιγά ώστε να ακούσει μόνο αυτή 

 Ρ. "για ποιο πράγμα να σου πω " την ρώτησα αδιάφορα. 

 Α.  Προσπαθούσε να με βγάλει τρελή

"Καλάαααα!"είπα και συνέχισα την πορεία μου.

Ρ.  "Θα σου πω μετά χαζό, έχουμε μια αποστολή τώρα" είπα και της έκλεισα το μάτι.

Α. "Έχε χάρη .." είπα και συνεχίσαμε στην αποστολή.

**********

Πέσαμε στο έδαφος και συρθήκαμε ως ένα σημείο για μπορέσουμε να δούμε την κίνηση που είχε ο πύργος χωρίς να γίνουμε αντιληπτοί. Ο Στίβ έβγαλε τα κιάλια, μετρήσαμε τους φρουρούς. Είναι καλά προστατευμένος, σύνολο 12 στρατιώτες 4 μπροστά μας, 4 στα πλάγια και 4 να κάνουν περιπολία.  Χρονομετρήσαμε ανά πόσα δευτερόλεπτα αλλάζουν θέση και λάβαμε τις θέσεις μας.  

Εγώ πήγα για τους τέσσερις που κάνουν περιπολία και οι άλλοι δύο για τους μπροστά και τους πλαϊνούς. Έπιασα τον έναν και του έκανα κεφαλοκλείδωμα, στον άλλον ένα μαχαίρι στο στήθος και οι υπόλοιποι λιπόθυμοι και δεμένοι πίσω από τους θάμνους. 

Τώρα περιμένουμε να έρθουν ο Στιβ και η Ρέιβεν. 

 Ρ. Με τον Στιβ ακολουθήσαμε την διαδρομή για να φτάσουμε στους φρουρούς που έπρεπε να εξουδετερώσουμε , άφησα τον Στιβ να προχωρήσει μπροστά και επιτεθήκαμε , ο δικός μου αντίπαλος ήταν αρκετά μεγαλόσωμος και χρειάστηκα αρκετό χρόνο.

 Σηκώθηκα , ο Στιβ είχε τελειώσει μου έκανε νόημα ότι προχωράει αλλά μόλις γύρισα είδα τον φρουρό , τον μεγαλόσωμο , έτοιμο να ειδοποιήσει τους άλλους και ο Στιβ μόλις έφτανε θα κατέληγε νεκρός.

 Χωρίς να σκεφτώ έβγαλα το όπλο μου από την θήκη του και ενώ το χέρι μου έτρεμε τράβηξα την σκανδάλη , ο πνιχτός ήχος του σιγαστήρα ακούστηκε , μου έφυγε μια κραυγή και άφησα το όπλο να πέσει στο έδαφος.

 Από μακρυά μέσα στα δέντρα είδα την Αριάδνη να έρχεται γρήγορα προς το μέρος μου αλλά σταμάτησε απότομα και είδα φόβο στις εκφράσεις του προσώπου της ενώ κοιτούσε πίσω μου , μετά μαύρισαν όλα. 

  Α. Άκουσα τον χαρακτηριστικό ήχο της σκανδάλης,  βγήκα από τους θάμνους και είδα την Ρέιβεν σε κατάσταση σοκ, το όπλο πεταμένο κάτω και το νεκρό σώμα του μεγαλόσωμου άντρα δίπλα της με την λίμνη αίματος να μεγαλώνει. 

Αλλά αυτό που με φόβισε ποιο πολύ είναι οι δύο άντρες που έρχονταν προς τα εμάς. Αυτοί έπρεπε να είναι νεκροί ή αναίσθητοι, ο Στιβ έπρεπε...όχι όχι ο Στιβ είναι νεκρός. Κοίταξα γρήγορα γύρω για να εντοπίσω το πτώμα του, αλλά δεν το διέκρινα πουθενά. 

"Ηρέμησε, Αριάδνη" είπα στον εαυτό, πήρα βαθιά ανάσα

"Ρέιβεν ΤΡΈΧΑ"φώναξα

 Άρχισα να τρέχω και εγώ προς το δάσος. Έπεσα κάτω και κρύφτηκα πίσω από ένα δέντρο. Τα βήματα του όλο και δυνάμωναν που σήμαινε ότι ήταν κοντά, έπρεπε να κάνω ησυχία. Αφού με προσπέρασε,άνοιξα τον ασύρματο

"Δράκος καλεί Αετό λαμβάνεις?όβερ"τίποτα σιγή

"Δράκος καλεί Αετό λαμβάνεις?όβερ"ξανά σιγή.

**********

 Αφήγηση  : Το σχέδιο είχε ναυαγήσει , οι φρουροί είχαν καταλάβει την ομάδα του Έκτορα και όλα είχαν αποτύχει , ο στρατιώτης Στιβ ήταν τραυματισμένος σχεδόν νεκρός, κρυμμένος από κάτι πεσμένα κλαδιά και φύλλα όπου τα είχε αφήσει στο πέρασμα του το φθινόπωρο.

 Το κάλεσμα της Αριάδνης από τον πεταμένο και σπασμένο ασύρματο της Ρέιβεν ακουγόταν αμυδρά, εκείνη δεν τον άκουσε , το άκουσε όμως ο Έκτορας και η υπόλοιπη ομάδα. Βρήκαν την Αριάδνη και νομίζοντας τον Στιβ νεκρό οδήγησαν πίσω στην βάση να πουν στην Τζοάν τα νέα της αιχμάλωτης πλέον Ρέιβεν...

"Τι έγινε..;" είπε με ένταση στην φωνή της η Τζοάν.

Κι άλλο κεφάλαιο , ελπίζουμε να σας αρέσει ! 

Τα λέμε και στα επόμενα ! 

Αν σας άρεσε μην ξεχάσετε να πατήσετε το αστράκι , και αν θέλετε να σχολιάσετε κάτι !

 + από Andi και Theoni σας ευχαριστούμε πολύ που διαβάσατε και αυτό το κεφάλαιο!!

 φιλάκια :*