Α. Flashback：
Είμαστε έξω στην μάχη, εγώ, η Ρέιβεν και ο Γιώργος, οι τρεις καλύτεροι της βάσης. Η αποστολή μας είναι να ελευθερώσουμε κάποιους δικούς μας, που τους αιχμαλώτισε ο Τζόναθαν. Δυστυχώς έχουμε πέσει σε ενέδρα, είμαστε κριμένοι πίσω από έναν τεράστιο βράχο, σηκώνομαι και κοιτάζω ότι οι εχθροί είναι περισσότεροι, οι ενισχύσεις δεν έχουν φτάσει και μας τελειώνουν τα πυρομαχικά.
"Λοιπόν μικρή παίρνεις την δεξιά πλευρά, η Ρέιβεν την αριστερή και εγώ το κέντρο, κατανοητό;"κουνήσαμε θετικά τα κεφάλια μας ,οπλίσαμε τα όπλα και είμαστε έτοιμοι
"Το ξέρεις ότι έχουμε την ίδια ηλικία, έτσι;"του υπενθυμίζω, καθώς προχωράω προς το πόστο μου.
"Ναι, αλλά είμαι επτά λεπτά μεγαλύτερος"
"Και αυτό τι σημαίνει;"
"Ότι εγώ είμαι ο αρχηγός"πήγα να απαντήσω, άλλα με πρόλαβε η Ρέιβεν
"Θα λύσετε τώρα τα οικογενειακά σας ή θα ξεκινήσουμε;"του έριξα ένα χαμόγελο και ετοιμαστήκαμε.
Σηκωθήκαμε και οι τρεις ταυτόχρονα, το σχέδιο πηγαίνει καλά ,ώσπου άκουσα την φωνή του
"ΑΡΙΆΔΝΗ!"γύρισα και τον είδα που μπήκε μπροστά μου.
Το επόμενο που θυμάμαι είναι να τον έχω στην αγκαλιά μου και τα χέρια μου είναι γεμάτα αίμα, η πληγή είναι άσχημη δεν ξέρω τι να κάνω. Έβγαλα μια δυνατή κραυγή, που οποίος την άκουγε νόμιζες ότι τους ξερίζωσες την καρδιά που στην προκειμένη περίπτωση αυτό έγινε, ο υπαίτιος ήταν ήδη νεκρός.
"Σε παρακαλώ κάνε κουράγιο, σε παρακαλώ μην με αφήνεις μόνη!"του έλεγα μέσα από τα δάκρυα μου. Η Ρέιβεν κάλυπτε τα νώτα μας, μέχρι να έρθουν οι ενισχύσεις.
Μου χάιδεψε το πρόσωπο με το χέρι του και με ένα μικρό χαμόγελο είπε τις τελευταίες λέξεις του
"Είσαι δυνατή μικρή μου!"και έκλεισε τα μάτια του
"Όχι, όχι. ΌΧΙ, ΌΧΙ!ΓΙΏΡΓΟ, ΓΙΏΡΓΟ, ΓΙΏΡΓΟ!"φώναζα και έκλαιγα ταυτόχρονα, δεν μπορούσα να κάνω κάτι.
"ΓΙΩΡΓΌΟΟΟΟ!! "τον ταρακούνησα για να ξυπνήσει
Ρ.
Ο αδερφός της Αριάδνης είχε αποβιώσει. Εκείνη συνέχιζε να είναι από επάνω του και να κλαίει. Όμως δεν μας έφταναν οι σφαίρες , μέχρι να έρθουν οι ενισχύσεις έπρεπε να επιβιώσουμε. Γύρισα προς το μέρος της φωνάζοντας για να ακουστώ από τους πυροβολισμούς "ΒΛΈΠΕΙΣ ΕΚΕΊΝΗ ΤΗΝ ΤΡΎΠΑ ; " δεν με άκουγε ήταν χαμένη "ΑΡΙΆΔΝΗ ΠΡΈΠΕΙ ΝΑ ΚΡΥΦΤΟΎΜΕ ΑΛΛΙΏΣ ΜΆΤΑΙΑ ΣΕ ΠΡΟΣΤΆΤΕΥΣΕ Ο ΓΙΏΡΓΟΣ" τώρα γύρισε και με κοίταξε "ΕΣΎ ΤΟ ΚΕΦΆΛΙ ΕΓΏ ΤΑ ΠΌΔΙΑ , ΜΌΛΙΣ ΡΊΞΩ ΤΗΝ ΧΕΙΡΟΜΒΟΒΊΔΑ ΘΑ ΠΆΜΕ ΕΚΕΊ" και έτσι και έγινε.
YOU ARE READING
Πεδία Μαχών
Science Fiction' Είναι φορές που κάτι δεν είναι όπως φαίνεται ' Θα χρειαστούν πολλές μάχες και θυσίες για την αποκατάσταση της ειρήνης. Έτσι είναι και στο στρατόπεδο Γκάνσοτ όπου η Ρέιβεν και η Αριάδνη δύο φίλες που συνδέονται μεταξύ τους με μια δύναμη που κανέν...
