κεφάλαιο 14

39 6 3
                                    


Ρ. Μου απάντησε καταφατικά. Την Αριάδνη την εμπιστευόμουν περισσότερο από όλους "έχω πρόβλημα , και φοβάμαι. Κάθε βράδυ όταν με βλέπεις να φεύγω από τα δωμάτια και να γυρνώ αργότερα , δεν πάω να κάνω ντουζ , πάω και κάνω κάτι ηλίθιο." έκανα μια παύση, δεν θα έλεγα κάτι ευχάριστο, κάτι για το οποίο θα ήμουν περήφανη.

 "Νόμιζα ότι θα μπορούσα να το σταματήσω στην αρχή , έλεγα στον εαυτό μου λίγο και μετά τέλος αλλά βλέπεις όταν μπορείς να σταματήσεις κάτι δεν θες και όταν θες δεν μπορείς πλέον, και τώρα... " πήρα μια βαθιά ανάσα.

 Η Αριάδνη μου κρατούσε τα χέρια μαλακά "που πας Ρέιβεν ;" με ρώτησε ανήσυχα "..στις αποθήκες" απάντησα ξεφυσώντας, τώρα που άρχισα την κουβέντα δεν υπήρχε επιστροφή.. " ...από εκείνη την μέρα με την αιχμαλωσία και τα τραύματα και τα φάρμακα ...εθίστηκα Αριάδνη, δεν μπόρω να σταματήσω , και αυτό κάνει κακό στον εαυτό μου ...αλλά δεν μπορώ .."άρχισα πάλι να κλαίω, αλλά εκείνη την ώρα πέρασε ο Έκτορας και μας είδε.

 Σκούπισα τα μάτια μου και της είπα γρήγορα"θα σε δω μετά .." με κοίταξε επίμονα και έφυγε.

 "Ρέιβεν." με πλησίασε "Έκτορα;" του είπα εύθυμα "όλα καλά ;"με ρώτησε "γιατί νομίζω σε είδα να .." "όλα μια χαρά" τον διέκοψα.

 "σκεφτόμουν ότι αφού είναι παρασκευή μπορούμε να κάνουμε αυτή την βόλτα που λέγαμε;" ήθελα πολύ να ξεφύγω από εδώ μέσα , και ειδικά με τον Έκτορα "ναι φυσικά, πάμε τώρα αν είσαι έτοιμος ;" μου έγνεψε έκπληκτος, μάλλον που δέχτηκα τόσο γρήγορα.

 Πήγαμε στην είσοδο , πήρα το μπουφάν μου, τα κλειδιά "καλύτερα να οδηγήσεις εσύ , εγώ αναρρώνω ακόμα.." συμφώνησε και ανεβήκαμε.

 **********

Μετά από δρόμο φτάσαμε κάπου που είχε υπέροχη θέα από το βουνό. "Τι είναι εδώ;" ρώτησα καθώς κατεβήκαμε, εκείνος δεν μου απάντησε αλλά είχε ένα χαμογελάκι και μου έκλεισε το μάτι. Ήταν σίγουρο πως η βραδιά θα με άφηνε έκπληκτη. Με οδήγησε σε ένα μικρό καλυβάκι και μπήκαμε μέσα. "Συχνάζω εδώ, όταν είμαι πολύ φορτωμένος " ήταν ένα μικρό μπαράκι βολικό, τα περισσότερα άτομα κάθονταν μόνα τους. "Έλα ας κάτσουμε εδώ."

Καθίσαμε σε μια γωνία και παράγγειλε για εμένα και για εκείνον. Δεν είχα συνηθίσει να είμαι σε τέτοια μέρη, θα μπορούσα να πω ότι ήταν η πρώτη μου φορά.  "λοιπόν πες μου για σένα Ρέιβεν , ξέρεις τόσα για μένα μέχρι και την μπλούζα μου με έβαλες να βγάλω " η αλήθεια είναι ότι αυτές τις μέρες είχαμε έρθει πιο κοντά και είχα ζητήσει να δω την τεράστια μέδουσα τατουάζ που είχε στην πλάτη του και απεικόνιζε το τάγμα του.

Πεδία ΜαχώνOù les histoires vivent. Découvrez maintenant