Birazdan başıma gelecek onca şeyden habersiz gittikçe derinleşen karanlık yolda yürüyorum... Ve bir kaç kahkaha sesi duyuyorum, bir kaç erkek sesi. Yaklaşıyorlar yavaş yavaş...
Aşağıdan tıkırtılar geliyordu sanırım babamın bahsettiği bakıcı gelmişti. Yatağımından doğruldum. Başlıktan destek alarak ayağa kalktım. Ayağım artık ilk gün ki gibi değildi.
Merdivenlerden yavaş yavaş aşağı indim ve mutfağa yöneldim. Bulaşıkları yıkayan sarışın 30-35yaşlarında bir kadın huzur veren ses tonu ve güler yüzüyle "Günaydın"dedi. Bu davranışı karşısında tebessüm etmemek olanaksızdı. "Günaydın hoşgeldiniz."dedim bende en tatlı sesimi kullanarak. Ve geçip masaya oturdum. Ben yemek yerken o da kendisine kahve yapmış ve karşıma oturmuştu. Bana bir sürü soru sordu. Hangi yemekleri sevdiğimi okula kaçta gidip kaçta döndüğümü bugün okul dönüşü ne yemek istediğimi..
Açıkçası benimle bu kadar ilgilenmesi çok hoşuma gitmişti. Bu tatlı bayanın adı Aysel'di.
Kahvaltıdan sonra teşekkür edip odaya çekildim. Bugün okula gidicektim. Ve hemen hazırlanmaya başlamalıydım. Çok fazla kıyafetim yoktu. Çünkü alışveriş yapmayı fazla sevmezdim. Dolabı açtım ve içine göz attım.
Etek giymek istiyordum ama aynı zamanda da spor görünmeliydim. Hemen elim mavi elbiseme gitti.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Evet tarzımı en iyi yansıtan kıyafetin bu elbise olduğunu düşünüyordum. Hafif bir makyaj yaptım, hırkam ve çantamı da alıp merdivenlere yöneldim. Aysel hanıma "İyi günler" dileyip kapıdan çıktım ve okulun yolunu tuttum.
....
Nihayet okul kapısına gelmiştim. Bir anda tüm gözler üzerimde gezinmeye başladı. Ama artık buna alışmıştım çok fazla okul değiştiriyordum ve bu yüzden hiç samimi arkadaşım yoktu.
Bakışlara aldırmadan merdivenlere doğru yöneldim. Müdürün odasını bulmak için bir kaç kolidor geçtim. Ama bulamadım. Tam karşımda bir kız kalorifer peteğine yaslanmış telefonuyla ilgileniyordu. Yanına yaklaştım ve "Bir şey sorabilir miyim??"dedim.
"Tabi ki sana nasıl yardımcı olabilirim?"deyip hemen telefonunu cebine attı. Bu hareketiyle yüzüme kocaman bir gülümseme yerleştirdim. "Ben okulda yeniyim de müdür odası..."sözümü bitirmeme izin vermeden koluma girdi ve "Tabi ki gel beraber gidelim."dedi.
Yolda bana bir sürü soru sormuştu. Sanki beni önceden tanıyo gibiydi. O kadar samimi ve içtendi ki...
Yeni okulumda bu kadar çabuk arkadaş edinebilmem gerçekten hiç alışık olmadığım bir şeydi. Bu tatlı kızın adı Miray'dı. Ne yazık ki müdürün odasının önüne gelmiştik.
Miray odayı işaret etti.Ve aynı sınıfta olmamız için dua etmeye başladı. Ben de odaya girdim biraz sohbet ettik ve sınıfı öğrendim. 11/G...
Miray heyecanla beni kapıda bekliyordu sınıfımı söyleyince yüzüne kocaman bir gülümseme yerleşti. Evet aynı sınıftaydık.
