My Accidentally Boyfriend ( COMPLETED )

Chapter 42- Thinking

"Its better to let some question left unsaid"

Iya's POV

Nakauwi nako ng bahay galing sa bahay nila Angel, hinatid niya ko sa labas ng bahay pero hindi na sya pumasok. Pag-uwi ko naabutan ko na tulog na sila mama at papa.

Kaya ni lock ko nalang ang gate at pinto wala akong alam kung nakauwi na si kuya di bale may susi naman yon.

I'm sure pag gising ko bukas papagalitan ako ni mama kasi matagal akong nakauwi.

Nasa kaligitnaan ako ng pag-iisip ng tumunog ang phone ko, I grab my phone sa side table at di tinitingnan kung sino ang tumatawag.

[hello?] malumnay kung sagot

[are you okay?]

[kurt?]

[yes, hey baby are you okay?]

[ahh... Oo naman inaantuk na kasi ako. Sorry ha? Nakalimutan kitang tawagan kanina nawala sa isip ko sorry talaga]

[no, no,... it's fine. you take a rest, sleep tight baby, see you tomorrow. I love you ]

[goodnight. i love you too]

*tooot *tooot

Hayss. Di pa naman talaga ako inaantok eh, masyado lang talaga akong occupied sa mga nalaman ko kanina kay Angel.

Kaya ko kayang gawin ang ginawa niyang pag sakripisyo? Kung sakali mang mangyari sakin ang nangyari sa kanya?

Sa totoo lang humanga talaga ako sa ginawa niya kahit di ko alam ang buong pangyayari.

Naawa ako kay Angel pero naawa rin ako sa lalaki.

Sayang silang dalawa, sana nga lang magkabalikan na sila eh.

Ganito ba talaga ang Pag-ibig?

Kailangan ba talaga mag sakripisyo ka?

Kung sakaling sakin kaya mangyari to, makakaya ko kayang palayain si kurt? Makakaya ko kayang magsakripisyo? Makakaya ko kayang mawala sya sa buhay ko?

Kasi pakiramdam ko mas masakit pag si kurt ang mawala.

Kasi yung kay mark masakit nga pero ngayong iniisip ko palang na mawawala si kurt parang ang sikip sa dibdib.

-
-
-
-
-
-
-
-
Nagising ako sa sinag ng araw. Pero pilit ko paring pinipikit ang mata ko pakiramdam ko kasi inaantok pa ako. At ayaw ko pa talagang gumising gusto ko pang humiga.

Kurt's POV

kanina pa ako naandito sa kwarto ni Iya at parang di niya ko napansin. kaya pinagsang walang bahala ko nalang at patuloy na pinakatitigan sya.

seeing her as close as this is beyond amazing.
I am really thankful she came into my life and gave me light.

I remember those painful days I had with my ex is unexplainable.

But since Iya and I met accidentally and become her accidentally boyfriend in an instant is just so funny though.

After a long years, I feel complete again