Saklı Kalanıma Mektuplar

BENİ AFFET

Mutsuzluğa çaresiz ve mahkum bırakıldım.Yıkıldım.Hiç bu kadar çaresiz kalmamıştım.Senden ayrılmak düşüncesi bile beni kahrediyor.Hayatımın en büyük tekmesini yedim.Doğduğum,büyüdüğüm sokaklarda yolumu bulamaz oldum.Çöl ortasına yalnız bırakılmış bir balık gibiyim.Bilmediğim yaşayamadığım bir yere bırakıldım.Ayrılığa sensizliğe...Artık hayatın benim için bir anlamı kalmadı.Sensiz geçen her günüm,zindanda olan bir mahkumdaqn farkı yok.Deniz mavisi gözlerinden vazgeçmek mümkün mü zanneediyorsun?Her ne olursa olsun senden,sevdamızdan vazgeçmiyecem.Sonuçlarına katlanmak pahasına..

Gitmek istiyorum.Bizden sevdamızdan dönmek...İnsanın en sevdiği kişiyle savaşması gerekmiyor.Mecbursuunuz bu savaşta yenilmeye.Başka şansınız yok.Düşman olamazsınız sizi 9 ay karnında taşıyan kadına.Hakkı asla ödenmez.Çok üzülüyorum.Kendime değil bize.Sana bu acıyı yaşattığım için kendimi hiçbirzaman affetmiyecem.AMA SEN BENİ AFFET...

~Fatih Karabel~