The End of Your Song

Chapter 6 - Entrusting of My Heart

"Thank you sa pagsama sa akin ha, ang dami naman kasing binilin ni Kuya Alex na bilihin for him. Pupunta-punta sa amerika, hindi naman kayang kalimutan ang pagkaing pinoy", noon ay nasa mall kami, namimili ng dadalhin namin ni Lola papuntang U.S. for this summer break. Magkasama ulit kami ni Lola papuntang Amerika, pero mauuna siyang uuwi sa Pilipinas, sasabay siya kina Tita Annie kapag dumalaw doon this summer. How I wish makasama ako kay Lola para makabalik agad, pero kailangan ko ding mag-spend ng time kina Daddy. It's going to be his 45th birthday, it's kind of a big deal, so I need to be there.

"No problem, glad to be of assistance", he's definitely a big help, he insisted to bring almost all our shopping bags. We passed by a pizza place, "gutom ka na?", tanong niya. "Medyo, ako naman ang magbabayad ha, pa-thank you ko sa iyo", dapat lang naman makabawi ako kahit konti sa lahat ng tulong niya. Nagpa-pilit muna siya bago pumayag na ako naman ang taya this time. Pagpasok namin, may nau-una sa amin na customers na iga-guide ng waiter sa upuan nila. Napalingon ang babae sa amin, her eyes have shown recognition, "Matt!...kumusta?". Parang yayakap ata ang babae sa kanya nang mapansin ako nito, hindi niya itinuloy.

"Kristina, how are you?, nakipag-kamay si Matthew sa babae, pati na din sa kasama nitong lalaki. Maganda ang girl, way taller than me, slim and shapely, on the morena side (which makes her look more attractive). Matthew introduced her as a friend, and the guy, Vince, is the boyfriend, parehong silang mukhang kalapit niya ng edad. "This is Ashley, Ashley Jane Garcia", yun lang, walang kasamang adjective? Hindi man lang a friend din?, or what nga naman?

The girl gave a knowing smile, "kakain din kayo?, join us". Matthew looked at me, pina-pakiramdaman ata kung okay sa akin, "sure", ano pa nga ba magagawa ko? Honestly, I prefer na sana kaming dalawa lang (specially kasi ako ang magba-bayad), nahihiya naman akong maging killjoy. Dinala kami ng waiter sa table na pang-apatan. We ordered and the chit-chatting continued, nakiki-join din si Vince sa kuwentuhan nila. From the way they are talking, mas friend ni Matthew si Kristina, at si Vince ay by association lang. Pero medyo talker ito, so he contributes to every topic of the conversation. Syempre ako, walang masabi kundi ngumiti at makitawa, pinisil ni Matthew ang kamay ko sa ilalim ng lamesa, siguro to let me know that he notices that I'm still existing.

Hindi ko maiwasang maging uncomfortable, Kristina is a witty talker. Probably because she works in sales. She can own the attention if she wanted to, without trying so hard. She used to attend our school din, she majored in Business Administration, sabay silang nag-graduate ni Matthew. Si Vince, sa ibang school nag-aral pero officemates silang dalawa eversince, sa kanilang first jobs pareho (where they probably met and became sweethearts).

"How's your work?, according to David, pansin na pansin ka daw ng mga bosses ninyo", tanong ni Kristina. I wonder who's David, another of their friends?, officemate?, na mas nakaka-alam ng mga going-ons sa buhay ni Matthew ngayon. "Okay naman, siyempre kelangang magsipag", maikling sagot ni Matthew.

"What about you Ashley?, kumusta ang building natin?, nagpa-renovate na ba sila?", baling naman ni Kristina sa akin. "Not really, pero nagpa-repaint sila ng konti", finally, you noticed me! "Medyo miss ko na din ang school natin, ang tagal ko nang di nakakabalik doon. Unlike Matthew here, palaging may dinadalaw doon", may panunudyo sa boses niya. "Si Ashley iyong pinupuntahan ko", pagdepensa ni Matthew. "Of course, I know, ikaw pa", she said laughing. Nahiya naman ako, pero at the same time, sumaya din. See?, Ms. Maganda, ako ang dinadalaw ng kaibigan mo.

"Garcia ang apelyido mo?, me kilala akong Garcia, Alexander. Lower batch sa amin, pero promising, baguhan pa lang siya noon pero napapansin na ng mga college officers, I used to be part of it?", pagtuloy ni Kristina. "If you mean Alexander John, Kuya ko yun", feeling proud syempre ako sa kapatid ko. "I see, good genes run in the family. Daming naga-gwapuhan sa Kuya mo ha...mas lovable ka Hon (hinawakan niya sa braso si Vince at kinindatan niya ito, natawa lang ang boyfriend niya). I have a cousin na crush na crush siya...how's your brother?". I told her na nasa U.S. na si Kuya, from there she mentioned some incidents about the time she was in the college student council. Mabait naman pala siya, nakaka-insecure lang kasi she is so vibrant, I feel so dull in her presence?