Saved by an addict

Chapter 3: The gift

Chapter 3: The gift

***

Naghahanda ako para sa pasok. Linagay ko ang uniform ko sa kama ko at lahat ng kailangan ko.

Humarap ako sa whole body mirror. Minsan naiisip ko swerte parin ako. Mayaman ako. Matalino. May itsura. I think I have to be thankful on what I have because there's someone wishing on what I have. Pero 60% ang malungkot. May magulang ako. Mga edukadong magulang. Kaso Wala silang oras sakin. Madalang kaming magusap. Kung may time man na makakapagusap kami ay kapag sesermunan ako. Pag may gusto silang ipagyabang sa mga kakilala ko.

Importante ang pera. Alam ko yon. Pero sa kagustuhan nilang magkapera nagawa nilang kalimutan na may responsibilidad sila bilang magulang.

bigla akong nagulat nang may tumulong luha sa pisngi ko. Agad ko itong pinunasan. Ayoko ng luha. Ayokong umiiyak ako. Dahil hindi ako duwag. Mataas ang pride ko. Kaya wala akong kaibigan. dahil mataas ang pride ko. Pero I dont need friend. It just make me awkward. Ayokong may nakakaalam ng mga bagay bagay sa buhay ko. Sanay akong magisa. Dahil nadala na ako noong elementary ako. I have a lot of friends. Pero nalaman ko na kaya nila ako dinidikitan dahil pera ang habol nila. Popularity lang ang habol nila.

Alam nang karamihan na mahirap pakisamahan ang taong tulad ko. Maldita. Mataray. Maarte. Pero wala sa bokubolaryo ko ang lovelife. It's just ruin my wall that I build in many years.

Pumasok ako sa bathroom at nagsimulang maligo. Pagkatapos ay nagbihis ako ng uniform ko. Nagpabango. Nagmakeup ng light. At hinanda ang mga dadalhin ko this day.

Nagpaipit ako kay Senior habang kumakain ako. As usual hindi ko na naman nakasabay sa pagkain sila Mom at Dad. Well bakit hindi ka pa nasanay Vhea? Halos araw araw nangyayari ang ganitong eksena. Natapos akong kumain at naghanda sa pagalis ko. Tinawag ko ang driver namin. lumabas ako ng bahay. At nakita ko sila. Matt and his fucking friends. Namumula ang mga mata nya. Para syang nakadrugs. Matalim kung tumingin pero ang ngiti sa labi nya ay natatawa at parang naghahamon.

Hindi ko sila pinansin. Dumeretcho ako sa passenger seat sa van. Pagkaupo ko ay sumakay na yung driver namin. Si Senior Del naman ay binuksan ang gate. Umandar ang van. Tahimik just like the same. Nagsimula akong mabored. Nakakaantok. Tiningnan ko ang mata ko sa rearview. Brown eyes. brown hair. White skin. An angel but deep inside a little devil.

Unti unti ko nang nakita ang Jefferson high. Nakikita ko na rin ang ilang estudyante na papasok palang at naglalakad.

Nakita ko din yung kapatid ni Matt na babae. Di ko alam kung nakikita nya ako sa loob. pero ako maliwanag na nakikita ko ang muka nya na nakafrown.

Huminto ang van sa harap ng gate ng school. Nagpa-alam sakin yung driver. Nginitian ko lang sya. Naglakad ako. Dumaan ako sa hallway malapit sa gilid. May naksalubong akong mga estudyante na napapatingin sakin na para bang ngayon lang ako nakita at babalik na din sa kanya kanya nilang ginagawa.

Pumasok ako sa room. Kaunti pa lang ang mga estudyante dito sa loob. Siguro nasa labas lang yung iba. Then out of now here may tumawag sakin mula sa labas. Yung kapatid ni Matt.

"You are Vhea right? Im Rain. I will be your guide at this day." Sabi nya sabay offer ng kamay nya. Pero hindi ko pinansin ang kamay nya habang sya ay nakatayo sa pinto. Hinihintay nya ako na makipagkamay man lang. But sorry to bursed her bubbles. Hindi uso sakin yan.

"Okay" maikli kong sagot. Unti unti nyang binaba ang kamay nya na para bang napahiya.

"Kailan magsisimula?" Tanong ko.

"This day" sagot nya na nakangiti.

"I mean what time"

"Oh. 8:30 to 10:30." Sya sabay ngiti.