Saved by an addict

Chapter 17: Again

Chapter 17: Again

***

Minsan kailangan mong pumili, kailangan mong magisip kung sino ang mas matimbang. At minsan... kailangan mong magkumpara. Pero sa oras na nagkumpara ka, doon mawawala ang halaga nang isa. Kaya pagisipan mong mabuti. Ikaw ang dahilan nang lahat.

Napabalikwas ako nang higa. Naghahabol ako nang hinihinga. Bumangon ako sa pagkakahiga at umupo sa gitna nang kama ko.

Tumingin ako sa bintana, papasikat na ang araw. Bagong umaga, bagong kalbaryo. Tumingin ako sa whole body mirror na nasa tapat nang kama ko.

Magulong buhok. Maputla. At litong mata. Kung titingnan mo sa malayo ay isa akong mahinhin at masayahing bata. Pero hindi. Malayo sa pagiging masaya ang araw araw kong nadarama. Its a fucking reciprocal of joy. And Its cringed to be happy. Dahil walang dahilan para sumaya. Wala akong dahilan.

I looked at the clock hanging in the wall. It five in the morning. And its Tuesday. Naalala ko ang mapupulang mata ni Matt. Ang seryosong mata ni Logan. Biglang sumagi sa isipan ko ang panaginip.

Kailangan mong magkumpara.

Fuck that nightmare.

Bumangon ako sa kama at nagsuklay. Naglinis din ako nang katawan at lumabas nang kwarto ko.

Bumaba ako nang hagdan. Nakita ko si Senior Marga na nagluluto nang agahan. Binati ko si Senior at kumain ako magisa. Ano pa bang aasahan ko e syempre nasa trabaho na naman ang walang kwenta kong magulang.

Mabilis kong natapos ang pagkain ko. Tataas na sana ako sa hagdan pero nakita ko ang family picture namin. But that was two years ago. That was the time na maayos pa kami. That year when me and Jovi was along and my parents was a real parents.

Matapos kong mapahinga nang ilang minuto sa loob ng kwarto ko. Naligo ako at nagayos para pumasok. Napansin ko na medyo na-excite ako pero hindi ko alam kung bakit.

Lumipas ang ilang oras ay nandito na ako eskwelahan ko. Pinanood kong makalayo ang van namin bago ako pumasok sa school.

Tatalikod na sana ako pero in that exact moment, I saw the gray car dashing almost in front of me. I gasp even the student around me.

Wala na akong time para umiwas dahil between 2-3 seconds ay babangga na sa akin ang kotse.

Pagewang gewang ang kotse at tila walang balak na pumreno, pumikit ako at hinintay na sumalpok sa akin ang sasakyan ngunit in a seconds sudden ay walang ano mang bakas na nabangga ako.

Dumilat ako para makita ang nangyari ngunit halos lumaki ang mata ko sa gulat. The gray car was almost infront of me. Walang pagitan sa akin at sa sasakyan. Halos nakadikit na ang blouse ko sa edge ng sasakyan.

Naginit ang pisngi ko at hindi ko napigilan ang sarili ko. Pumunta ako sa window ng kotse at sinipa ang sasakyan. Kinlampag ko ang bintana.

"HEY YOU WHATEVER WHO ARE YOU INSIDE THIS FUCKING CAR— YOU ALMOST KILL ME! FUCK EVERY PART OF YOUR SHIT!––" hindi ko naituloy ang sasabihin ko dahil sa sumunod na nakita ko.

Bumukas ang bintana nang kotse at nakita ko si Matt na seryosong nakatingin sa kawalan. Hindi ko alam kung pano bumaba ang bintana pero si Matt. Parang pagod na pagod ang mga mata nya at namumula.

"Matt? What happen to you?" Tanong ko kay Matt at nang tumingin sya sakin at nagulat ako.

May dugo ang noo nya. Tiningnan ko din ang manubela at nakita ko na may dugo din ito. Ibig bang sabihin ay ginawa nya ang lahat para mapatigil ang kotse sa pagbangga sakin? At ang kapalit ay makitang duguan sya? Mas pinili nyang sya ang masaktan kesa ako.