I F**cked Your Boyfriend

Abuse

Hamile kumralı geride bıraktı ve gitti.

Baekhyun Chanyeol'un gidişini izledi,her adımını,ve hemen sonra görüşü bulanıklaştı,gözleri yaşlarla doldu.Chanyeol'un adını çığlık atıyordu ve belki de,sadece belki,dev ağlayarak bağırdığı kelimeleri duyabilirdi.Ama arkasına hiç bakmadı,asla cürret edemezdi.

Chanyeol,Baekhyun'un onu bu şekilde zayıf ve yıkılmış görmesini istememişti.Onun bu tarafını görmesini istemiyordu,kendini beyan eden,gülünç ve aptal yanını.Lanet,chanyeol asla ağlamazdı.

Chanyeol asla aşık olmazdı.

Kumral için böyle şeyler hissetmemesi gerekiyordu,gelişigüzel insanlarla etrafta yatıp,yiyişmesi ve flörtleşmesi gerekiyordu.Değil mi?

Ama kuzgun saçlı çocuk Baekhyun'u hamile bıraktığı o gece böyle olmayı çoktan bıraktığının farkına varamadı.

Baekhyun sessizce Chanyeol'un adını fısıldıyor,uzunun onu bıraktığı gerçeğini kabul etmek istemiyordu.Chanyeol'un bu çocuğu kabul edeceği umuduna bel bağlayacak kadar aptaldı işte.Aptal,aptalsın Baekhyun.

Chanyeol artık görünmediğinde,kumral zaten olduğu gibi aptal bir şekilde orada oturmayacaktı.Kendini suçluyordu.Hamile olduğu gerçeği yüzünden kendini suçluyordu,Chanyeol'un çocuğunu taşıdığı gerçeği yüzünden kendini suçluyordu.Diğeri için bir yükten başka bir şey değildi.

Ayağa kalkabilmesi zaman aldı,dizleri ve baldırları deli gibi titriyor ve ona itaat etmek istemiyorlardı.Baekhyun hiç böyle mahvolmuş bir durumun içinde bulunmamıştı daha önce.Ağacın gövdesine tutunarak ayağa kalktı.

Sorunlu.

Sen sorunlusun,

Chanyeol bunu haketmedi.Bunların hiç birini haketmedi.

Baekhyun bir adım attı,bir adım daha.Yürümeye çalışıyordu ama dengeyi kuramıyordu.Sokaklardan geçerken sersemlemiş hissediyordu,cehennem gibiydi.Sanki her nefes alışında daha ve daha sersemlemiş hissediyordu.Neredeyse attığı her adım vücudunu daha da yıpratıyordu,neredeyse dengesini kaybetmesine yol açacaktı bu.

Seni sevmiyor

Değmezsin

Değersiz sürtük

Ve sonraki dakikalarda arkasından bir kaç adamın saldırdığını ve çığlık atmaması için ağzını kapattıklarını algılayana kadar bilekleri çoktan bağlanmıştı.

Umursadığı yoktu.

4 erkek,görünüşe bakılırsa 20lerinin sonunda,onu boş bir sokağa kadar sürüklediler.Kimsenin gelip onları bulamayacağını varsaymışlardı.Küçük oğlanı kaçırmanın ne kadar kolay olduğuna şaşırmışlardı,diğerinin kötü bir durumda olduğunu düşünmüş olmalarına rağmen.Tabii ki-Baekhyun,muhteşemdi ve harika vücut kıvrımları vardı,bu yüzden de bir çok insanın kolayca hedefi oluyordu.

Kumral tüm zaman boyunca sessizdi,hiç ses çıkarmamış ve onu sürüklemelerine izin vermişti.Adamlar onu sertçe yere bıraktılar ve kısa oğlanın vücudunu süzerken iğrenç bir şekilde sırıttılar.''Pekala,bugün şanslı günümüz,huh?Ona baksanıza.Bu kesinlikle eğlenceli olacak.''ortadaki adam söyledi.

Baekhyun karşılık olarak zayıfça onlara bakıyordu,iğrenmişti.Sadece karşısındaki adamlardan değil kendinden de iğrenmişti.''Bırakın...beni.'' bağlanmış bileklerini oynatmaya çalışırken kulak tırmalayıcı ama soluk bir sesle söyledi.

''Siktir,''aynı adam söyleyip çaresiz çocuğun üzerine eğildi,''Bunu kaçıramayız,tatlı-''

''Lütfen b-ben,''Şimdi,Baekhyun içinde bulunduğu durumu sonunda farkettiğinde fena halde korkmuştu.Kendine olacaklar umurunda değildi,ama bebeğine ne olurdu.Aniden bilinçsiz durumundan uyandı ve şiddetle kendini kurtarmaya çalıştı.

''KESİN BU BOKU-''

Tokat.

''Cidden o güzel yüzünü mahvetmemizi istiyorsun,değil mi?''

Baekhyun sızlanmaya başladı,ürkmüştü.Yaşlı gözlerle baktı onlara,sessizce yalvarıyordu.

''Şimdi iyi bir çocuk ol,yoksa pişman olursun güzellik.'' adam diğerlerine bir işaret verdi ve neticede diğerleri ona aç bakışlarla yaklaşmaya başladılar.Aralarından birisi kumralın sıkıca bağlanmış bileklerini başının üzerine kaldırdı,başka biri bacaklarını çekiştirip onları ayırmaya zorladı.Adamlar güçlüydü,çok güçlüydüler.Ve Baekhyun umutsuz bir şekilde ağlamaktan başka bir şey yapamadı.

Bunu hakediyorsun.

Aptal,ahmak amcık.

-

-

-

Luhan sokakta yürürken saatini kontrol ediyordu,çoktan 10 dakika içindeki randevu için fanboyluk yapmaya başlamıştı.Baekhyun ya da gereksiz herhangi biri olmadan ilk kez buluşacaklardı.Sonunda yalnız olacaklardı,sadece ikisi.O ve Sehun.

Geyik çocuk çoktan sarışının kalbini ve sevgisini nasıl kazanabileceğini çözmeye çalışmıştı.Ve kendine güveni yüksekti,ama olanlardan sonra ona biraz zaman vermeliydi.Belki de iki yakın arkadaş olarak başlarlardı,Luhan ona sürekli ilgi gösterirdi ve tüm sevgisini ona verirdi,ve belki zamanı geldiğinde sonunda birlikte olabilirlerdi.Evet,belki.

Bir sokaktan gelen cılız ağlamaları duyduğunda düşüncelerinin içinden çıktı.Her zaman o sokaktan geçerdi,bu yüzden kimin o sokakta ağlayabileceğini merak etmişti.Kafe o kadar da uzakta değildi bu yüzden en azından kontrol etmek istedi.Ama gördüğü şey beklediği gibi değildi.4 erkek yerdeki birinin etrafında bir çember oluşturmuştu.Onu soyuyorlarmış gibi görünüyordu ve görünüşe göre ağlayan da yerde yatan çocuktu.Muhtemelen adamlar işlerine öyle dalmışlardı ki Luhan'ın varlığını farketmemişlerdi bile.Zorbalık?Tecavüz?

Ve sonra,yerdeki çocuğu bir saniyeliğine görebildiğinde,bir erkekti bu arada,kendi okulunun üniformalarını giydiğini farketmiş ve hazırlıksız yakalanmıştı.Hemen sonra açık kumral saçları ve çocuğun yüzünü görmüştü.Luhan aniden nefessiz kalıp genişlemiş gözlerle baktı.Baekhyun.Cinsel taciz.Ağlıyor,durmaları için yalvarıyor.

''Oh,oh.Hamile misin?'' Luhan adamlardan birinin söylediğini duydu.Bekle hamil-

''Hamile,huh?''

Ve sonra bir şey gördü,tüm kontrolünü kaybettirecek bir şey.''SİKTİĞİMİN PİÇLERİ!!!''Luhan bağırdı ve düşünmeden gruba doğru harekete geçti.''RAHAT BIRAKIN ONU!''

-

Orasına burasına dokunuyor,tenini yalıyor ve işkence ediyorlardı,dar kotunu bacaklarından ayırmaya çalışıyorlardı,sanki ellerinde kalan tek et oymuş gibi.Gömleği yarısına kadar açılmıştı,kravatı gevşetilmişti.

''Durun...hamileyim ben..bebeğim..''Baekhyun'un gözleri ağlamaktan şişmişti.Öncekinden daha da kötü bir durumdaydı,dokunuşlardan dolayı çok kötü bir şekilde hasta ve kirli hissediyordu.Ve iğrenmiş,kendinden iğrenmişti.

''Oh,oh.Hamile misin?'' hepsi güldüler ama eylemlerini kesmediler.

''Hamile,huh?'' adam sertçe Baekhyun'un boynunu kavradı,başını kaldırıp karnına bir yumruk indirdi ve tekrar bıraktı.Baekhyun bayılmanın eşiğinde gibi hissediyordu.

Karnını tuttu,kontrolsüz bir şekilde ağlıyor ve acı içinde hıçkırıyordu,zar zor nefes alıyordu.

''SİKTİĞİMİN PİÇLERİ!!''

Baekhyun güç bela odaklanabiliyordu,kumralın görüşü tüm zaman boyunca bulanıktı.Ama bir sarışının onlara doğru geldiğini görebiliyordu,ve koşarken yüksek sesle bağırıyordu.Hemen sarışının sesini tanıdı,tınısındaki sert ses her zamankinden farklı olsa da.

''ONU RAHAT BIRAKIN!''

Luhan.

Luhan?