I F**cked Your Boyfriend

Dreamlike

Baekhyun hayatının yaşama geri döndüğünü hissetti,gözlerinin devinkilerle buluşmasıyla sıkıştığı karanlıktan yeniden dirildi.Kalbi kontrolsüzce atıyordu,gözlerini bir saniyeliğine bile onun üzerinden çekmezken formların elinden kayıp gitmesine izin verdi.Ve o anda,aşkın ne demek olduğunu tam olarak biliyordu.Gerçekten derince aşık olmanın nasıl hissettirdiğinin gerçek anlamını sonunda biliyordu.

Sonunda görebiliyormuş gibiydi.Sanki gözünü kapatan şey kalkmış da hayatı sonunda olduğu gibi görebiliyormuş gibi.Sanki evren ikisinin tanışmasını planlamış gibi-kadermiş gibi.

Kader.

Her şey mümkün hissettiriyordu.Bütün problemler kaybolmuş gibi görünüyordu ve geriye kalan tek şey kendisi ve sevdiği insanın düşünceleriydi.

''O kim?Bir sürtük gibi kıçını salladığın başka bir adam daha mı?'' Baekhyun'un babası anı bölüp,öfkeyle oğlunu azarladı.Chanyeol yaşlı adama karşı dişlerini gıcırdattı,onlara yaklaşmak için yaslandığı duvardan ayrıldı.Yaşlı adamın Baekhyun'un babası olduğunu varsayıyordu,ondan nefret etmeye çoktan başlamıştı.Düşüncelerini kendine saklayan biri olmamıştı hiç,ama bu sefer,bu sefer bunun altından başka bir şekilde kalkmak zorunda olduğunu biliyordu.

Tanıdık kumral olmasa bunu yapamayacağından bahsetmeyelim bile.Sadece onu görmek bile Chanyeol'a nadir duygular,inanılmaz kalp atışları ve yürek veriyordu.Umut.

Sehun ona nefret ve aşağılamayla bakıyordu,birden olanların durumu değiştirdiğine inanmak istemiyordu.Vücudundaki her şey kızgınım diye bağırıyor ve bunu içeride tutmakta zorlanıyordu,en tiksindiği insanın üzerine atlayıp saldırmamak için zor duruyordu.Tüm bunlara sebebiyet veren adam,her şeyini elinden alan.Ve muhtemelen bunu tekrarlamak üzere olan adam.

Luhan Sehun'un ani bir şekilde öfke dolduğunu ancak sessiz kaldığını farketmişti,tetikleyici düşünceler hala zihnini bıçaklıyordu.Sehun hala Baekhyun'a aşıktı.Asla bırakmamıştı ki.

Geyik çocuk sevgilisinin elini bırakırken dudaklarını dişledi,boğazını tıkayan yumruyu çoktan hissetmeye başlamıştı.

''Chanyeol...''Baekhyun sessizce çatlak,titrek bir ses tonuyla fısıldadı,bir anda vuran farklı tür duygulardan dolayı boğulmuş gibi hissediyordu hala.Yanındaki kadın dudaklarını birbirine bastırırken Bay Byun uzun oğlana kaşlarını çattı.Söylemeye gerek yoktu,ancak kadın oğlanın kim olduğunu biliyordu.''Bu Baekhyun'u hamile bırakan çocuk,''nefesinin altından belirtti,kocasının duyacağı kadar yüksek bir tonda.Adamın gözleri hemen öfkeyle genişledi,bağladığı kollarını bozdu.

''Oh,o çocuk?'' yüksek bir sesle alaya aldı.''Bu boktan sorumlu olan serseri mi?''

Chanyeol adama karşı başını kaldırdı,bakışları istikrarlı ve düzdü.Daha sonra dudaklarını birbirine bastırıp bakışlarını indirdi,suçluluk hala boğazındaydı.Bunun kırması zor bir ceviz olduğunu biliyordu,ve bu adamın varlığı endişesini hiç de azaltmıyordu.

Kuşkusuz bu savaşı kaybedecekti.En çok sevdiği kişi için savaşacaktı ve çok geç olmadan her şeyini vermeye hazırdı.Bu kendini kaybedeceği anlamına gelse bile,onu kaybetmeyi planlamıyordu.

''Üzgünüm,'' sonunda sesini çıkardı,tüm gözler onun üzerindeydi.''Her şey için üzgünüm,şey için...'' sesi titredi,dudakları çoktan titremeye başlamışlardı.Chanyeol kafasını kaldırdı,sulanmış gözleri yataktaki kumralı hedefledi.Baekhyun kalbinin sıkıştığını hissetti,hıçkırıklarını tutmaya çalışırken yumruğunu sıktı,duygular onu boğuyordu.Gözleri tekrar buluştu ve ikisi de bakışlarını çekemediler.''Seni baştan çıkarttığım için,terkettiğim için,bir götdeliği olduğum için,hayatını mahvettiğim için,yaptığım her şey için üzgünüm.''