I F**cked Your Boyfriend

Broken Fate

Baekhyun'un suratına bağırıp diğerinin ürkmesini ve titremesini sağlamıştı.Baekhyun damarlarının titreştiğini ve gözbebeklerinin patladığını hissediyordu.Hamile kumral nefesini düzene sokamadı,yetişkinden çok fazla korkmuştu,daha fazla azar yemekten ve incinmekten korkuyordu.Babası daha önce onu hiç incitmemiş,hiç tokatlamamış,ve asla bu şekilde acı çektirmeye cürret etmemişti.

Baekhyun eskileri düşündü,Chanyeol ile tanışmadan,ortalıkta sürtüklük yapmadan önceki zamanları.Endişelenmesi gereken hiç bir şey olmadığı,hayatın kolay ve harika olduğu,eğlenebildiği ve geceleri parti yapabildiği,ailesi tarafından sürekli pohpohlandığı zamanları.

Büyükannesini ziyaret etmek için trende yolculuk yaparlarken Sehun'un kolları arasında şekerleme yapmak ve yine orada uyanmak harikaydı.Akşam yemeklerini özlüyordu.Sehun'un hiçte komik olmayan şakalar yapmasını ve kendi ailesinin tüm kalpleriyle buna gülmelerini özlüyordu.

Ama kader değişmeye başlamıştı.

Ve sonra Chanyeol ile tanışmıştı,Chanyeol ona yeni bir ışık göstermişti,ona yeni bir his bahşetmişti,saf bir his.

Chanyeol uzundu,muhteşem ve karizma doluydu.Tamamiyle seksi ve kışkırtıcıydı,önündeki herkesi tökezletiyordu.Mükemmelliğin tanımıydı.Baekhyun'un mükemmel anlayışının tanımıydı.

Baekhyun'un zihni gerçekliğe geri döndü,şimdi yalnız olduğu gerçeğiyle yüzleşti,sevdikleri tarafından terk edilmişti.İkisine de sahip olmayı ve ikisini de aynı anda kaybetmeyi başarmıştı.

Ne aptalsın.

''Ona bir hafta verin!Ona bir hafta verin,kürtaj formlarını dolduracak!Lütfen,''

Kumral Luhan'ın neredeyse yalvararak söylediklerini duydu.Ailesi doktor ile konuşmuş,Baekhyun'un sağlık durumu hakkında bilgilenmişlerdi.

Ölü bir şekilde önüne bakan Baekhyun hafifçe kafasını kaldırdı,bakışlarını yanındaki geyik oğlana çevirdi.Luhan sıkıntılı ve gergin görünüyordu,gözleri cam gibiydi ve kaşları çatıktı.O gerçekten bir melekti,sadece görünüş olarak değil kalpten de öyleydi.

''Ona bir hafta vermenin amacı ne ki?'' Babası oflayarak söyledi meleğe benzeyen çocuğa.

''Sadece..ona bir hafta verin.Yalvarıyorum,Ben-'' Luhan'ın sesi sonunda çatladı.Kaşlarını daha da çattı,gözleri hafiften sulanmaya başlamıştı.''Sadece,lütfen...''

Baekhyun arkadaşının eline uzanıp kendininkilere hapsetti.''Lu,'' bir nefes koydu.Luhan'ın solgun elleri soğuktu ve titriyordu.

Luhan asla soğuk kalpli veya umursamaz biri olmamıştı.O her zaman arkadaşlarıyla ilgilenen biriydi,aileleriyle sorunları olduğunda evine,yatıya çağıran hep o olurdu.Gözlerinin önündeki manzara kalbine batırılan bir bıçak gibiydi.Bay Byun göz ucuyla Luhan'a baktı,sarışının amacını anlamaya çalışıyordu.Doktora dönmeden önce kollarını önünde birleştirdi ve kafasını toplayıp iç çekti,''1 hafta o zaman.''

Luhan'ın yüzü rahatlıkla gevşedi,Baekhyun'a gülümsemeden önce bir nefes verdi.Baekhyun'un yüzü ise aynıydı,hiç bir değişiklik yoktu.Çünkü biliyordu ki sonunda doğmamış çocuğunu aldırmak zorunda kalacaktı ve başka bir seçeneceği olmayacaktı.İlgisizce hafif bir şekilde gülümsemeye karşılık verdi.

''Pekala.Şimdi,gidebilirseniz çok memnun olurum çünkü ziyaret saatleri çoktan bitti.''

Doktor elindeki panoya bir şeyler yazıp ziyaretçilere çıkışı gösterdi.Luhan gece için ne kadar kalmak istese de,gitmesi gerektiğini biliyordu.Ayağa kalkmadan önce sessizce iç çekti,elleri hala Baekhyun ile birleşikti.''Yarın geleceğim,Baekkie.'' eğilip Baekhyun'un alnına yumuşak bir öpücük kondurdu.Baekhyun gözlerini kırpıştırdı,hafifçe kafasını sallayıp arkadaşına sıcak ama bir o kadar gergin bir gülümseme verdi.Onu bırakmadan önce sarışının elini son bir defa daha sıktı.