The Playgirl | Cassandra Ylliana (Revising)

Chapter 2

Chapter 2

NAGISING AKO SA ingay na parang may nag uusap.

"How is she?" Isang baritong tinig na pamilyar sa'kin.

"She lost a huge amount of blood, Hunt. Kahit daplis lang ito ay malalim parin ito. She really needs to rest. 'Yong lagnat niya ay mas lalong lumala." Ani pa nang isang tinig. "Stop this revenge, Hunt. Baka gumising ka nalang isang araw ay wala na siya dahil sa sobrang pananakit mo."

Nakatagilid ako kaya hindi nila nakitang gising na ako at nakikinig sa kanilang pinaguusapan.

"I can't. This is who I am now. Hanggang sa magsawa na ako sa kaniya, doon ko lang siya papakawalan."

Umayos ako nang higa dahil masakit na ang puwesto ko. Napatigil naman sila sa paguusap at tiningnan ako.

Kinapa ko ang tagiliran ko, naramdaman kong parang may bondage roon na malaki.

"Sandra. You're awake now."

Tiningnan ko kung sino ang nagsalita, only to see the mighty bad boy. Grayson!

"Gray?" I utter.

Ngumiti lang siya at kinapa ang noo ko. "Your temperature is good, for now," Aniya at binalingan nang tingin si Hunt.

Napalunok ako nang makita kong nakatingin lang sa'kin nang seryoso si Hunt habang naka ekis ang mga braso sa dibdib niya.

Iniwas ko ang tingin sa kaniya at bumaling kay Grayson na may lab coat pa palang suot!

Grayson just chuckled at my reaction.

"You're a doctor?" Hindi ko makapaniwalang tanong.

Tumango siya at ngumiti nang malapad. "So... You're okay now, pwede na ba akong umalis?"

Tinanguan lang siya ni Hunt at hindi tinatanggal ang tingin sa'kin.

Narinig ko ang pagbukas, sirado nang pintuan.

Tiningnan ko si hunt na nakatunghay na pala sa akin kaya napayuko ako.

"Thank you for giving me some medication."

"Don't thank me. I'm just doing this so I can get my slave back." He said coldy then left the room.

Napailing nalang ako sa sarili ko at mapaklang tumawa. Yeah... I should never assume. i'm just his slave. Revenge is his first prioty towards me. As I've said. He is not the Hunter that I knew back then.

Ngumiti ako nang mapakla at pumikit nang tumulo ang luha ko.

NAGISING AKO NANG maramdaman kong may humalik sa pisngi ko. Unti-unti kong iminulat ang aking mga mata, nabungaran ko si Hunt na nakapatong sa'kin kaya bigla ko siyang naitulak pero hindi manlang siya gumalaw.

"H-hunt..." Nauutal kong tawag sa pangalan niya.

Nakatingin lang siya sa'kin nang seryoso. Iniwas ko ang tingin ko sa kanya dahil pakiramdam ko ay malulunod ako sa kaniyang mga mata.

Umalis siya mula sa pagkakadagan sa'kin kaya napabuntong hininga ako. Umupo siya sa tabi ko kaya umalis narin ako sa pagkakahiga at umupo narin.

"I'm going to leave you here. Pupunta lang ako kina Blaze para humingi nang paumanhin dahil sa ginawa mo."

Napakuyom ako nang kamao ko. "Hindi ko naman gagawin 'yon kung pinalaya mo na sana ako-"

"Shut the fuck up!"

Nabigla ako nang sumigaw siya at hinawakan ako nang mariin sa panga ko. Nagsimula nang lumukob ang takot sa'kin pero hindi ko ito pinahalata. Kailangan kong maging matatag.

Mariin niya akong tiningnan. "Pag may ginawa ka rito na hindi ko magugustuhan... I'll lock you up again and punish you until you can't fucking walk..." Bulong niya na ikinatindig nang mga balahibo ko.

"I-I'll be good..."

Ngumisi siya sa'kin at bigla na lang akong binuhat kaya napahawak ako sa leeg niya.

"You need to eat so you can gain back your strength." He coldy said then went to the table near my bed.

Doon ko lang napagtanto na may nakahanda na palang pagkain roon. Inilapag niya ako sa sahig, uupo na sana ako sa isang upuan nang bigla niya akong hatakin at pinaupo sa lap niya.

"Eat." He commanded in a deep, serious, dangerous voice that made me gulp.

Sinunod ko ang utos niya bago pa siya magalit at kumain na. While I'm eating, I felt something under me poking my butt. Napahinga ako nang malalim. It's his bulge.

Tumigil ako sa pagkain at nilingon siya na nakatingin lang sa'kin nang seryoso pero hindi nakawala sa'kin ang pagnanasa na dumaan sa mata niya.

"H-hunt! Y-your..."

He just smirked and kissed my neck before whispering in my ears. "Finish your food. I'll be back." Aniya at tumayo na ikinaalis ko sa pagkakakandong sakaniya.

Lumabas na siya kaya napahinga ako nang matiwasay. Thank god I'm alone now.

I don't know what he's planning now but I need to be always ready. I need to survive this not only for myself but for my son too. He's the only one left to me. Kahit kailangan ko pang mamatay para lang ma protektahan siya kay Hunt, gagawin ko. I can't afford to lose him. I can't afford seeing him hurt. I will protect him from his father even if it kills me.

STONEMIKAELSON

A/N: GUYS I'M SORRY KUNG INULIT KO 'TONG STORY, I FEEL UNCOMFORTABLE SA UNA KONG ISINULAT SO INULIT KO KAYA NAGING ITO NA. BUT THANK YOU SA LAHAT NANG MGA NAGVOTE NITONG STORY KO AT ANG IBA PA. GODBLESS YOU ALL.