✔ Homophobia | Chardre

15. Nie jestem ze stali

  Też znasz to okropne uczucie? Budzisz sie rano, oczywiście niewyspany, fioletowe, sine doły pod oczami nie są nowością. 'Oh, pewnie w MC grał', myślą ludzie, spoglądając na ciebie, gdy ty idziesz korytarzem. Nikt nie wie, iż każdej nocy wylewasz wodospady słonych łez oraz krzyczysz głucho w poduszkę, oczekując pomocnej dłoni, która nie nadchodzi.
  W autobusie czujesz sie już całkiem przytoczony. No dobrze, może i udało ci sie usiąść a z słuchawek ucieka muzyka, którą uwielbiasz, jednak ty ledwo co łapiesz oddech. Masz klaustrofobię. Twoi rodzice mówią zapewne, że to normalne w tym wieku i to tylko taka chwilowa faza, tylko szkoda, że borykasz sie z tym od dwóch lat. Starasz sie oddychać nosem, ponieważ wstydzisz sie tego, iż w ogóle ktoś może słyszeć to, jak nabierasz powietrze, ale to na nic. Twoje usta otwierają sie oraz wypuszczają drżący oddech, a ty z chwili na chwilę czujesz sie coraz lepiej. Starasz sie ignorować spojrzenia, które posyłają ci ludzie i po prostu skupiasz sie na drodze.
  W szkole podchodzisz do szafki oraz wyjmujesz książki, odruchowo zakrywając numerek '3' oraz przyciskając je do piersi. Nikt nie musi wiedzieć o tym, iż powtarzałeś rok. Pytania od obcych tobie ludzi typu 'do której klasy chodzisz?' wystarczająco cie peszą. Jakby to nie było za wiele, jesteś za wysoki na jak na swój wiek, czego wprost nienawidzisz.
  Na lekcjach zakrywasz twarz w ciemnej czapce lub kapturze, skupiając sie nad tym, co mówi nauczyciel. Może jeden lub dwa razy podniesiesz rękę w górę, boisz sie wydać z siebie jakiekolwiek dźwięk. Ludzie wokół ciebie rozmawiają z przyjaciółmi, lecz ty nie masz z kim. Nie masz przyjaciół.
  Przerwa obiadowa jest czymś, czego nienawidzisz. Wszyscy zajmują sie czymś ze znajomymi lub jedzą obiad na stołówce, a ty jak zawsze idziesz do biblioteki, odrabiasz zadania domowe lub wychodzisz na dwór, by skorzystać z telefonu komórkowego. Nie wyciągasz go zbyt ciężko, ponieważ sie go wstydzisz. Wszyscy wokół mają Iphony lub inne telefony nowej generacji, podczas gdy twój Samsung Galaxy Fresh został zakupiony przeszło dwa lata temu i ma jeszcze stary profil.
  Zostały ci dwie lekcje, uda ci się! O nie, biologia, a potem chemia. Dwie jedyne lekcje, na których nie możesz nosić nakrycia głowy, więc grzecznie zdejmujesz czapkę z logiem twojego ulubionego zespołu oraz kładziesz ją na ławce tuż obok segregatora. Nie masz czym zakryć twarzy i niestety zwykły rękaw bluzy musi ci wystarczyć, ale cóż, przynajmniej to.
  Wychodzisz ze szkoły i wsiadasz do autobusu. Na twoje szczęście przystanek jest tuż obok uczelni. Włączasz ulubioną playliste a już pod drzwiami mieszkania pozbywasz sie słuchawek, przekręcając klucz w zamku. Masz nadzieję, iż wreszcie odpoczniesz lecz do pokoju wchodzi twój pijany ojciec i już wiesz, że sie myliłeś.
  A ten dzień minął ci tak dobrze. Praktycznie bez zaczepek, mogłeś dać ponieść sie wyobraźni. Lecz potem wkracza rodzic w twoje życie i wszystko sie psuje.
  A ty, jako bezsilny, malutki człowieczek, po prostu płaczesz.

Żeby nie było pytań;
pisane kursywą ponieważ jest to urywek z pamiętnika Leondre.