REXIE POV :
"Dean, "
Tawag ko sa asawa ko ng ako ay magising,
Halos magiisang linggo na simula nung trahedya na naganap, at gaya ng pagising ko araw araw wala parin ako makita o maaninag na kahit kunting liwanag man lang,
Medyo tanggap ko na rin para sa sarili ko matatagalan pa bago ako makakita.
Naka pagusap narin kami ni dean tungkol don sa babae,
maraming beses sya sakin humingi ng tawad nuon at narinig ko sya nun na umiiyak habang humingi ng tawad sakin sinabi nya rin sakin na wag ko syang iiwan dahil hindi nya makakayang magisa dahil mahal na mahal nya ako,
kaya naawa ko nun sa kanya at bakas sa kanyang pananalita na sya ay nagsasabi ng katotohanan, kaya pinatawad ko na sya dahil wala naman talaga syang kasalanan sa nangyari, dahil ako ay may kasalanan kung di sana ako tumakbo palayo sa kanya at pinakinggan ko sana sya di ito mangyayari sakin,
Na laman kung ex nya pala yung babae na habol ng habol sa kanya dahil hindi nito matanggap na nakipag hiwalay si dean sa kanya. marami pa syang ikweninto sakin tungkol sa pagsasama nila ng mahigit isang taon kaya na laman ko rin na ang pangalan nung babae ay stephanie.
"andito lang ako rexie, may kailangan ka ba,? Nagugutom ka na ba? Anong gusto mong kainin? " sunod sunod na sabi nya, ganyan sya araw araw at sya rin ang nagbabantay sakin dito sa ospital.
Dumalaw na rin dito ang magulang kong ng isang beses, bakas pa sa boses nila ang takot at pagaalala sakin dahil sa nangyari pero sinabihan ko na sila na wag na silang magaalala pa sakin dahil malalampasan ko rin ito,
"ahm dean nauuhaw ako" sagot ko kay dean
"ah sige kukuha ako" sabi nito at agad kung naramdaman ang paglakad nya papunta kung saan parte nitong kwarto ko dito sa ospital, kukunin na siguro nya ang tubig na hinihingi ko.
Makalipas ang ilang sandali narinig ko ng palakad pabalik si dean papunta sa pinaghihigaan ko.
Naramdaman ko na lang na naka upo na sya sa pinaghihigaan ko at agad akong inalalayang mabuti paupo upang makainom ako ng maayos.
"salamat dean" pagpapasalamat ko rito at agad nyang iniligay sa mesa ang baso na pinaglagyan ng tubig na malapit sa kama ko.
At nanatili uli kaming walang imikan.
....
...
..
.
Makalipas ang ilang minuto.
Agad kung binasag ang katahimikan dito sa loob ng kwarto,
"ahM dean sorry pala kung dahil sakin hindi natin natuloy ang pagpunta sa tagaytay upang mag----" agad kung tinakpan ang aking bibig dahil na realize ko kung ano ang sinasabi ko.
Shittttt.
Parang naramdaman kung uminit ang aking pisngi.
"gusto mo ba dito natin ituloy ang na udlot na gagawin natin dapat don sa tagaytay" agad nyang sagot at bakas sa pananalita nya na nasisiyahan sya sa kanyang sinabi.
"ah-eh wa-g mo na lan-g pan-sin yung aking sin-abi dahil-------------afffkshfffffsh.
diko na naituloy dahil ang dapat kung sasabihin dahil naramdaman ko na lang na sinunggaban nya ako ng mabilis na halik.
Tuloy tuloy sya sa paghalik sa aking labi at na laman ko na lang na tinatapatan ko na din ang kanyang mga halik.
malalalim ang bawat paghalik namin sa bawat isa ng Bigla na lang syang tumigil sa paghalik.
"sorry rexie, na dala lang ak-----" sya naman ang diko pinatapos sa pagsalita dahil sinunggaban ko agad sya ng halik.
Ang ayaw ko sa lahat ay ang binibitin ako.
Mukha syang nabigla sa ginawa ko pero makalipas ang ilang sandali tumutugon na ulit sya sa halik.
at kasabay nuon ang paghiga nya sakin ng dahan dahan sa kama mula sa pagkaka upo ko kanina hindi parin napuputol ang aming halikan,
naramdaman ko na rin ang dahan dahan nyang pagtanggal ng aking hospital dress.
BINABASA MO ANG
MY HUSBAND STRANGER
ActionPaano kong kinasal ka sa taong hindi mo kilala? At sa araw ng kasal mo pa lang sya unang makikita? Pero alam nyo hindi ko yun pinagsisihan, dahil habang tumatagal lalo ko syang nakikilala, yung totong sya. Bakit kamo???? Eh di basahin mo ang kwenton...
