Σαν το καλό κρασι

...«Παραλογίζεσαι;»...{13}

Το κάθε τι μπορεί να σου αποκαλύψει τα μυστικά του, αν το αγαπάς πραγματικά.
George Washington Carver, 1860-1943, Αφροαμερικανός βοτανολόγος

Δεν πίστευε στα αυτιά της...

Δαίμονες την περιτρυγύριζαν...
Η Ρενέ δεν είχε καταφέρει να κλείσει μάτι όλο το βράδυ.Είχε ένα κακό προαίσθημα,το οποίο την περιτριγύριζε όλο το βράδυ.Όσο ο Νόα δεν εμφανιζόταν τόσο η καρδιά της χτυπούσε ξέφρενα από φόβο.
Κοιτούσε ανέκφραστη το παράθυρο,με θέα τον αμπελώνα,που τώρα σκοτεινός ήταν πιο ωραίος από όταν το πρωί που τον φώτιζε ο ήλιος.
Κάνε θεέ μου να είναι καλά,κάνε να μην έχει πάθει τίποτα.
Η καρδιά της ήταν χίλια κομμάτια και τα χέρια της έτρεμαν από φόβο.
Έπιασε το κινητό της,θα καλούσε τον Άντριαν να πάνε να τον ψάξουν.Δεν θα έμενε με σταυρωμένα χέρια,η Ρενέ Έλλιοτ ποτέ δεν έμενε με σταυρωμένα χέρια.Η πόρτα του σπιτιού που άνοιξε έκανε τη καρδιά της Ρενέ να επιστρέψει στην θέση της.Πέταξε το κινητό στο κρεβάτι και με γρήγορα βήματα κατέβηκε τις βαριές ξύλινες σκάλες.
Ο Νόα τραγουδούσε μία μέλωδία ξανά και ξανά και προσπαθούσε,δίχως αποτέλεσμα να βγάλει το παλτό του.Από μακριά μαρτυρούσε πως δεν ήταν σε καλή κατάσταση.
Πρώτη φορά η Ρενέ τον έβλεπε τόσο ευάλωτο.Συνήθως κάθε φορά που την κοιτούσε είχε αυτό το σκληρό προσωπίο στην φάτσα του που την σκότωνε.Μα τώρα έβλεπε όλα του τα αισθήματα ξεκάθαρα.
Διστακτικά τον πλησίασε και τον βοήθησε να βγάλει το παλτό του.Το βλέμμα που της είχε ρίξει πριν έκανε την καρδιά της να πονέσει,γιατί τώρα δυστυχώς έβλεπε όλο τον πόνο στα μάτια του,την θλίψη,την απογοήτευση.
«Γιατί;»ήταν το μόνο που είπε!Η Ρενέ γύρισε απορημένη και τον κοίταξε.
«Γιατί βλέπω οίκτο στα μάτια σου Ρενέ;Που να πάρει ο διάολος.»γρύλισε απευδισμένα και την στρίμωξε στην γωνία κρατώντας τον λαιμό της με δύναμη.
Η Ρενέ πάγωσε,φοβήθηκε μην έκανε καμία τρέλα πάνω στην μέθη του.
Δεν τον κοιτούσε με οίκτο,δεν τον λυπόταν αντιθέτως αισθανόταν ακριβώς το ίδιο,τον καταλάβαινε απόλυτα.
Είχε νιώσει έτσι και ένιωθε έτσι..όμως εκείνος δεν μπορούσε να την καταλάβει,να δει μέσα της όπως εκείνη.
«Νόα..Νο...με πονάς.»ψέλλισε με κομμένη την ανάσα.
Εκείνος σαν να κατάλαβε τι έκανε έφυγε μακριά της,κοιτόντας την με λύπη.
«Νόα δεν σε λυπάμαι,θέλω να σε βοηθήσω. Και όχι από οίκτο,από πραγματική ανάγκη.
Στην Αμέλια έδωσα ένα βράδυ την υπόσχεση πως εκτός από την Αλίσια θα προσέχω και εσένα,μου είπε να μην σε αφήσω να βουτηχτείς στην θλίψη.Σε αγαπούσε πολύ.»Εκείνος την κάρφωσε με τα μάτια του,έβλεπε θολούρα μέσα τους.Ίσως έφταιγε το ποτό.Σηκώθηκε από την καρέκλα απότομα τρεκλίζοντας.
«Παραλογίζεσαι..»φώναξε κόβοντας την ανάσα της Ρενέ.
«Η Αμέλια δεν με αγάπησε ποτέ.»τον κοίταξε που έβαζε το πρόσωπο του μέσα στις παλάμες του.
Τι εννοούσε;«Η Αμέλια δεν αγάπησε κανέναν και τίποτα παραπάνω από τον εαυτούλη της.»οι δηλώσεις του έπεφταν και έσκαγαν σαν χειροβομβίδες στα αυτιά της Ρενέ.Κράτησε την ανάσα της περιμένοντας την συνέχεια.
Τελικά οι μεθυσμένοι λένε τις μεγαλύτερες αλήθειες.
«Δεν με αγαπούσε Ρενέ!Ο γάμος μας,η σχέση μας ήταν ένα ψέμα.Με μισούσε,πίστευε πως της είχα καταστρέψει την ζωή επειδή είχα αφήσει τον πατέρα της να μπει στην ζωή της και να την μπλέξει.Την αγαπούσα,αγάπησα με τον καιρό κάθε τι μέσα της.Την αγάπησα με την ψυχή μου,θα πέθαινα για χάρη της.»σήκωσε το κεφάλι του και η Ρενέ παρατήρησε τα κόκκινα μάτια του.
Έκλαιγε...
«Κάθε φορά που της έκανα έρωτα,ήξερα πως με σιχαινεται,αλλά έτσι ήταν η συμφωνία βλέπεις.Έπρεπε να χαρίσω έναν διάδοχο στην οικογένεια της.Έβλεπα την αηδία ζωγραφισμένη στο πρόσωπο της κάθε φορά που ξάπλωνε στο πλευρό μου. Την αγαπούσα με όλο μου το είναι και εκείνη με μισούσε.»γέλασε ειρωνικά.
«Βλέπεις δεν ήμουν ο αλήτης που της άρεσε.»καύχασε.Τα δάκρυα του έτρεχαν ανεξέλεγκτα από τα μάτια του και η Ρενέ τον κοιτούσε παγωμένη στην θέση της.
«Μισώ τον εαυτό μου που την αγάπησε.Που να πάρει!»φώναξε.
«Ήξερα τι ήταν και όμως το χαμόγελο της με έκανε να ξεχνάω τα πάντα.»χαμογέλασε θλιμένα.
«Νοα..»εκείνος την σταμάτησε κάνοντας ένα νεύμα.
«Η Αμέλια ένα βράδυ που γύρισε σπίτι έτρεξε στην αγκαλιά μου με δάκρυα στα μάτια και ζητούσε να την συνγχωρέσω.»γέλασε σαρκαστικά,η Ρενέ τον παρατήρησε με την άκρη του ματιού της να σηκώνεται από το κάθισμα παραπατώντας,θέλησε να τον βοηθήσει αλλά δαγκώθηκε διώχνοντας αυτή την επιθυμία.
«Με κορόιδεψε Ρενέ,με κορόιδεψε..όπως κοροίδευε και τον εαυτό της.Γιατί ήταν μια σκύλα.»τα τελευταιά του λόγια βγήκαν από το στόμα του με τόσο μίσος.
Η καλύτερη μου φίλη ήταν ένα ψέμα...την ήξερα αλλά δεν την ήξερα στην πραγματικότητα.
«Δεν είμαι τόσο σκληρός όσο θέλω να δείχνω.Η ιδέα ότι ευθύνομαι για τον θάνατο της μου κόβει την ανάσα.»η Ρενέ έμεινε σαστισμένη να τον κοιτάζει,τι έκανε;

Γεια σας μωρα μ υποσχεθηκα μεγαλο αλλα δεν τιρω αυτα που υποσχομαι ειμαι γαιδουρα.Αλλα ακομα δεν ειμαι πολυ καλά οποτε υπομονη.

Οχ οσες εισασταν σιγουρες για την σχεση του Νοα με την Αμελια.Well done !Οσο για τον θανατο της Αμελιας.
Γκουχου γκουχου!Μην με βρισεται😂😂😂
Μην βγαζεται συμπερασματα και κυριως μην βρειτε που μενω και με περιμενετε με τσουγκρανες και πυρσους αληθεια δεν το ηθελα.

Εχω την ελπιδα πως ηταν καλο,περιμένω τα σχόλια σας που (να σχολιαζεται μου λυπουν) και τα ψηφακια σας και σας ευχαριστω πολυ❤️💖❤️