รอตะวันมาพบรัก

ตอนที่ 1

ณภัทร จิระกุลวาณิช

น้ำพุ...

************************************

          ผมน้ำพุอายุ 19 กำลังจะอายุ 20 ครับ
วันนี้เป็นวันที่ผมออกจากสถานพินิจ ผมเข้ามาตอนอายุ 17 สองปีกับการอยู่ในดินแดนที่ไร้อิสระ แต่ก็ไม่ได้แย่ไปเสียหมด ผมแหงนหน้าสูดกลิ่นอายอิสระที่อยู่ตรงหน้า แต่ต้องแทบสำลักตายเพราะที่สูดเข้าจมูกไปนั่นมันมีแต่ควันรถ

          ข้อหาน่ะหรอ ยกพวกตีกันกับพวกนักเรียนสถาบันอื่นจนทำให้ผู้อื่นเสียชีวิต ความจริงผมไม่ได้ยิงคนตาย แต่ผมเสือกหนีตำรวจไม่ทัน ผมถูกศาลตัดสินจำคุกสองปี
          แต่ตอนนั้นผมยังเป็นเยาวชนอยู่จึงถูกส่งให้มาอยู่สถานพินิจ ปกติผมอยู่บ้านเด็กกำพร้า แต่ผมหนีออกมา แล้วดันไปเจอคู่อริเก่ากำลังยกพวกตีกันกับโรงเรียนของผม ก็นั่นล่ะครับ รักสถาบันรักพวกพ้องเลยได้เข้าไปเดินชิล ๆ นอนเล่น ๆ ในสถานพินิจถึงสองปี หึ!

          และที่ยืนสูงหัวโด่หล่อเป็นเสาไฟฟ้าไม่เกรงใจส่วนสูงของผมก็คือไอ้ณภัทรที่เข้าไปพร้อมกัน มันคือนักเรียนโรงเรียนคู่อริที่ตีกันในวันนั้น แล้วเสือกกอดคอกันเข้าสถานพินิจกันแค่สองคน พวกแม่งไม่เตือนตอนพ่อมา โคตรเชี่ย แต่ก็นั่นล่ะเสือกโง่กันอยู่สองคน แต่ตอนนี้กลายเป็นเพื่อนกันไปแล้วครับ ความจริงคบกับมันเพราะพ่อมันรวยต่างหาก (ผมล้อเล่นนะ ^_<)