Μετά απο 2 ώρες που ξαπλωσα δεν μπορούσα να σχεδιάσω κάποιο σχέδιο έπρεπε να δω όλο το σπίτι.
Σηκώθηκα και πήγα στο μοναδικό παράθυρο που υπήρχε στο δωμάτιο. Κοίταξα έξω και το μόνο που είδα ήταν δέντρα και ενα μικρό γκαράζ πιο δίπλα. Στο παράθυρο από κάτω δεν είχε τίποτα παρα μόνο κάτι θάμνους και λουλούδια. Άκουσα τα κλειδιά στη πόρτα και πήγα αμέσως στο κρεβάτι και κάθησα. Μπήκε μέσα και με κοίταξε με το ψυχρό του βλέμμα.
"Σήκω πάμε κάτω"
"Μάλιστα κύριε"
Του είπα ειρωνικά και το στόμα του στράβοσε σε ένα ωραίο χαμόγελο αποκαλύπτοντας τα άσπρα και ίσια δόντια του.
"Λίνα πρόσεχε μη με προκαλείς δε θες να μπλέξεις μαζί μου"
Καθώς το έλεγε άρχισε να με πλησιάζει σιγά-σιγά και εγώ πήγαινα όλο και πιο πίσω μέχρι που έπεσα πάνω στο κρεβάτι.
"Που ξέρεις το όνομα μου;"
"Ξέρω πολλά πράγματα για σένα Λίνα!" έκανε μια παύση "......σας παρακολουθούσα ενα μηνά τώρα. Ξέρω τι σου αρέσει και τι όχι. Και καλύτερα για σένα θα ήταν να μην με προκαλείς γιατί θα βγεις χαμένη. Ετοιμάσου και κατεβα κάτω και μην κανεις καμια προσπάθεια να ξεφυγεις γιατί σε αυτό το σπίτι ακούγονται τα πάντα!"
Οτάν τελείωσε να μιλάει γύρισε την πλάτη του σε εμένα και έφυγε.
Κι έτσι όπως μου είπε έτσι κι έκανα.
Άλλα το βράδυ θα εβαζα σε εφαρμογή το σχέδιο μου.
Καθώς κατεβαινα στον κάτω όροφο άκουσα τα παιδιά να τον φωνάζουν θείο και να γελανε όλο και πιο πολύ. Με το που εφτασα κάτω τους είδα να παιζουν. Ο Μάρκο με τον Λίαμ να παίζουν ποδοσφαιρακι και η Θάλεια με την Τέσα να παιζουν με ενα κουκλοσπιτο. Λες και ηταν μια ωραία οικογένεια. Ο μπαμπάς και τα 3 παιδιά του.
Ήταν για φωτογραφία.
"Λίνα ήρθες επιτέλους. Ελα να παίξουμε με της κούκλες και το κουκλοσπιτο!!!!!"
Φώναξε η μικρή Θάλεια και ο Μάρκος γύρισε να κοιτάξει την ωρα που ερχόταν η Θάλεια να με αγκαλιάσει.
*****************************
Αυτό μέχρι τώρα την επόμενη φόρα
Ελπίζω να είναι περισσότερο
Αν σας άρεσε αφήστε κι ενα αστερακι πλζ
Μέχρι την επόμενη φορά :*:*:*:*:*:*:*:*:*:*:*:*:*
