6ο

6.3K 410 7
                                    

Μόλις έφτασα στο δωμάτιο που ήμουν το πρωί κλείδωσα τη πορτα για να μην μπορεσει ο μαρκος να την ανοίξει και να μπη μέσα. Ακουσα βηματα πισω απο τη πορτα και καταλαβα αμεσως ποιος ήταν.  Μολις πλησίασε πηγε να ανοίξει αλλα ειδε οτι δεν άνοιγε.

"Λίνα άνοιξε την πόρτα"

"Όχι φύγε"

"Δε φεύγω αν δεν ανοίξεις την πόρτα"

"Δεν υπάρχει περίπτωση να την ανοίξω"

"Λινα θα τη σπάσω"

"Χεστικα. Φύγε απο εδω πριν αρχίσω να φωνάζω"

Είχα φύγει από την πόρτα από την στιγμή που είχα ακούσει τα βήματα του. Και καθόμουν στο κρεβάτι.

"Λίνα σου δίνω μια τελευταία προειδοποίηση αν δεν ανοίξεις την πόρτα θα την σπάσω"

"Αν θες να μπεις τοτε θα πρέπει να την σπάσεις"

"Πολύ ευχαρίστως"

Μετα απο λίγα λεπτά η πόρτα έπεσε χαμο και ο Μάρκος μπήκε μέσα.

"Να με και γω"

Άρχισε να με πλησιάζει σιγά - σιγά και εγώ σηκωθηκα και πήγαινα προς το μπάνιο.
Όσο με πλησίαζε τόσο και πιο κοντα στο μπάνιο πήγαινα.

"Για που το έβαλες εσύ"

Πηγα να τρέξω προς το μπάνιο αλλά με δύο βήματα με έπιασε απο το μπράτσο και με γύρισε προς τη μεριά του.

"Τι έγινε δε σου άρεσαν αυτά που σου είπα πριν; Τοσο πολύ σε πείραξαν;"

"Δε καταλαβαίνω για πιο πράγμα μιλάς"

"Α οστε δε καταλαβαίνεις τώρα; "

Άρχισε να σφίγγει το μπράτσο μου όλο και πιο πολύ.

"Άσε με με πονάς"

Με έφερε πιο κοντά στο πρόσωπο του και μύριζε τόσο ωραία αχ κι αυτά τα μάτια του σε υπνοτιζαν και θα μπορούσες να κάνεις τα πάντα για αυτά τα μάτια!!!!

"Είσαι πιο όμορφη από κοντά"

"Εε;"

Έφερε το πρόσωπο του πιο κοντά και με φίλησε με πάθος. Άφησε το μπράτσο μου και με έπιασε απο τη μέση και με πήγαινε προς το κρεβάτι.

Όταν ξαπλωσαμε στο κρεβάτι άρχισε να με φιλάει στο λαιμό και να κατεβαίνει προς τον ώμο μου και στο πέρασμα του να αφήνει υγρά με πάθος φιλιά.

Μετά από λίγο άρχισα να θυμάμαι........

"Φύγε!!"
Ειπα στο Μάρκο

"Τι έγινε Λίνα"

Με κοίταξε με απορία και όλο το πάθος που είχαν πριν τα μάτια του είχε εξατμιστεί στη στιγμή!

"Σε παρακαλώ φύγε..... Θέλω να μείνω μόνη μου!"

Σηκώθηκε και με κοίταξε με όλο μίσος λες και έβλεπε κάτι το οποίο δεν ήθελε ποτέ να δει.

"Όπως θες"

Είπε και έφυγε από το δωμάτιο και με άφησε μόνη μου οπως του είχα πει πριν.

Τα δάκρυα που κρατούσα πριν άρχισαν να τρέχουν καυτά στα μάγουλα μου.
Δε μπορούσα να το ξανα ζήσω αυτό.
Κάθε βράδυ το ίδιο πράγμα κάθε βράδυ κλάμα.
Δεν αντέχω άλλο.

*************

Άλλο ένα κεφάλαιο έτοιμο.

Λοιπόν τι λέτε???

Τι θα κάνει ο Μάρκος;
Η Λίνα θα ξεπεράσει τον Φρανκ;

Αν σας αρέσει βαλτε ενα ☆ και ενα σχόλιο και πείτε της ιδέες σας.

Till the next :*:*:*:*:*:*:*:*:*

Η ΑπαγωγήWhere stories live. Discover now