Hani katiller cinayet yerine geri dönerdi ? Nerede benim ruhumun katili ?
Sınıftakiler toplanmaya başlıyordu. Herkes arkadaşıyla konuşuyordu.
Aslında benim de bir arkadaşım var. Adı Jikook. Çok yakışıklı birisi.
Herkes onu göremediğini söylüyor.
Bu çok saçma. İşte bakın ! Tam yanımda oturuyor ! Siyah saçları anlına düşmüş. Nefes kesici duruyordu. Bana baktı ve ''Sarılalım mı ?'' dedi kabul ettim boynuna sarıldım.
Herkes bana mal mal bakıyordu. Ne yani bir erkeğe sarılmanın nesi yanlış ? Geri çekildiğimizde sınıfa öğretmen ve başka bir çocuk girdi.
Jikook o anda kayboldu.
Gene kimse yoktu yanımda..
Tek boş yer benim yanım değildi ama yeni transfer olan çocuk benim yanıma oturmuştu. Bu herkesin bize bakmasına neden olduğu için rahatsız olmuştum.
Göz önünde bulunmayı seven biri değilimdir açıkçası...
Çocuk soğuk biriydi. Geldiğinde hiç konuşmamıştı. Aman ! Sanki benim de birisine ihtiyacım vardı !
Kimi kandırıyorum ben ?
Benim sarılmaya ciddi anlamda ihtiyacım vardı.
Çocuk kendini tanıtmak için ayağa kalktı. Ve dudaklarını ıslatıp konuşmaya başladı.
''Ben Daegu'dan geldim. 19 yaşındayım. Adım Min Yoongi. '' dedi
Min Yoongi...
Başta pek önemsemedim onu. Ama sonradan anladım...
O benim kimsemdi..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
NOBODY / MİN YOONGİ
FanfictionŞizofreni tanısı koyulmuş bir kız ile başa çıkabilir misin Min YoonGi ? Sevebilir misin onu gerçekten ?