KESİNLİKLE SATIR İÇİ YORUMLARINIZI BEKLİYORUM ^^ YORUUM İSTİYOOOOM :(
--------
Varsın zor olsun.. Sen tut ellerimden Yakışıklım... Sonunda beraber olucaksak ben varım.. (Tutar mısın ellerimden ?)
2 SENE SONRA
YAZARDAN
Genç kız yavaşça ilerledi tanıdık sokaklarda. 2 Sene sonra ait olduğu yere gelmişti.
Kimsesinin yanına..
2 sene içinde Japonya'ya gidip tedavisini olmuştu. Tahmin ettiği gibi saçları dökülmüştü. Ama uzatmıştı tekrardan. Omuzlarındaydı şimdi saçları. Şizofreni hastalığını ise ilaçlarla bir nebze kontrol edebiliyordu şimdi..
Titrek bir nefes aldı önce.
Üşümüştü.
Yavaşça ilermeye devam etti. Kapının önüne gelince durdu. Titreyen elleriyle zile bastı.
Korkuyordu.
Onu kaybetmekten çok ama çok korkuyordu.
Bir kez daha kimsesiz kalmaktan çok korkuyordu..
Kapıyı Seok Jin açmıştı. Onu görünce donakalmıştı genç adam. İçeri almıştı ve sımsıkı sarılmıştı. Herkes buradaydı ama bir kişi hariç...
Min Yoongi...
Jungkook ''Yoongi Hyung dışarı çıkmıştı Kyung. Gelir 10 dakikaya. '' dedi o sırada kızın içi titredi. Adını duyduğunda bile içi titriyordu. Nam Joon kızın karşısına oturdu ve
''Neden gittin Kyung ? Hiçbirimize veda bile etmeden hem de. Bizi geçtim... Yoongi ? Senden sonra mahfoldu Kyung. Sigarayı senin için bırakmıştı , gene başladı. Shin Hun'dan da ayrıldı. Toparlanamadı. Sen gittikten sonra anladı ki... O en başından beri sana aşıkmış.. '' dedi kız duyduklarını hazmetmeye çalışıyordu. Şaşırmıştı.
Yoongi ona hep kardeşim derdi çünkü.
Kapı çaldı o sırada.
Genç kız nefesini tuttu.
Kapı açıldı ve içeriye o girdi.
Min Yoongi...
Genç kız akmaya yüz tutmuş yaşlarını tutamadı daha fazla. Koşarak ona sarıldı. Genç adam kızın yüzünü kaplayan atkıdan anlamadı kim olduğunu...
Genç kızın kokusundan anladı.
Genç adam ellerini sertçe kızın beline doladı.
Sımsıkı sarıldı.
Aklına kızın yazdığı mektup geldi.
''Beni kibarca reddet olur mu ?''
Genç adam gözyaşlarını ilk defa tutmamıştı.
Tutamamıştı.
Bağırıp kızmak istiyordu.
''NEDEN ?!'' Diye bağırmak istiyordu genç adam.
Geri çekilmek istedi genç kız hasret kaldığı yüze bakabilmek için.
Genç adam engelledi bunu.
Çok özlemişti kokusunu... Daha çok sıkı sarıldı ona.
''Böyle kalalım biraz. '' diye fısıldadı genç adam.
Genç adam yüzünü kızın boyun girintisine gömüp uzunca içine çekti kokusunu ve öptü...
Geri çekildi ve yüzüne baktı kızın. Atkısını çıkardı kızın ve elleri arasına aldı kızın yüzünü.
Gözlerini birbirlerine kenetlemiş duruyorlardı.
Resmen gözleriyle konuşuyorlardı.
Genç kız ''Yoongi-ah... Ben... Seni... Sev -'' sözünü kesen genç adamın tatlı dudaklarıydı. Salondan yükselen alkış sesleri arasında hasret kaldığı dudaklarını öptü.
Geri çekildiğinde anlını kızın anlına dayadı genç adam. Ve fısıldadı
''Ben de seni seviyorum Sevgilim , Benim Güzel Kelebeğim... ''
Genç kız gülümsedi ve
''Teşekkür ederim Sevgilim... Benim kimsem olduğun için , ailem olduğun için , ilacım olduğun için.. ''
İkisi de gülümsedi ve birbirlerine baktılar.
Genç kız bir kez daha şükür etti...
Min Yoongi'yi bulduğu için...
Ait olduğu kimseyi bulduğu için...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
NOBODY / MİN YOONGİ
FanfictionŞizofreni tanısı koyulmuş bir kız ile başa çıkabilir misin Min YoonGi ? Sevebilir misin onu gerçekten ?