''Sen iyileşeceksin Kelebeğim. Ve biz bütün arkadaşlarımız ile hayallerimizin şehrine gideceğiz. '' (söz vermiştikte..)
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Ayağa kalkıp çantamı aldı ve odaya götürdü.''Sen burada kalacaksın Kyung. Benim yanımda. Benim kollarımın arasında. Benim omuzumda. Abinin yanında. '' dedi.
Abi.. Bu kelimenin bu kadar acı vereceğini bilmezdim.
Yatağa oturdum ve ''Bana neden yalan söyledin ?'' dedim o da kaşlarını çatıp ''Ben mi ? Ne zaman ?'' dedi gülümsedim. Gözlerine bakıp ''Jikook'u gördüğünü sanmıştım. '' Dedim o da yatağa yanıma oturdu ve ''Özür dilerim. Ben sadece... '' dediğinde sözünü kestim. ''Bana acıyorsun. '' gözlerime baktı bir süre dudaklarını araladı. Doğru kelimeyi arıyor gibiydi. ''Ben sana acımıyorum. Sadece yardım etmek istiyorum. Eski bana benzediğin için. '' dedi.
Ayağa kalkıp birşey demeden odadan çıktım.
Kimsenin bana acımasını istemiyordum.
Kim olursa olsun
Kimse bana acıyamazdı.
Paraya...
Eve...
Hiçbirine ihtiyacım yoktu.
Benim ihtiyacım olan tek şey
Sarılmak ,
Sevilmek ,
Sevmek ,
Güvenmek ,
Güvenilmekti.
Birine sarılarak uyumaya ihtiyacım vardı.
O birisi Min Yoongi olsun istemiştim.
Olmayacak sanırım...
OKUYUN !!!
Geç geldiği için özür dilerim. Ailem bilgisayarımı elimden alabilirler. Bu yüzden bir süre bölüm gelmeyebilir. Telefonum da bozuk olduğu için giremiyorum. Telefonu alabilirsem yenisini , tekrar bölüm atacağım. SİZLERİ SEVİYORUM :)
