''Ölme. Kelebeğim. '' demiştin. Sen gidince öldü kelebeğin...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
İkimizde konuşmuyorduk. O aşağıya bakıyor ben de onun muhteşemliğini izliyordum.
Benim gibi biri için fazla mükemmeldi.
Ben ona dalmışken konuştu ''Kiminle konuşuyordun ?'' dedi. ''Jikook. Görmedin mi ?'' dedim bana baktı bir süre sonra ağızını açıp birşey demek için kapattı. ''Gördüm. Kim olduğunu merak ettim. '' dedi SONUNDA ONU GÖREN BİRİ VARDI ! Sevinçle ellerimi çırptım ''Sonunda onu gördün demek !'' dediğimde gülümsedi. Bu biraz garipti açıkçası. Şey...
Gülümsemesi...
''Adın ne ?'' dedi bir dakika... Benimle tanışmak mı istemişti ? OH MY GUT YANİ ! ''Kim Ha Kyung. '' dedim o da gülümsedi. ''Ben de Min Yoongi. '' dedi ve elini uzattı. Eline baktığımda ''Arkadaşın olmak istiyorum. '' dedi.
Kişilik bozukluğu olan birisi ile arkadaş olmak istemesi çok saçma bir şeydi.
Aklıma gelen anılar ile sinir kat sayım artmıştı.
Genel olarak insanlar beni çıkarları için kullanırlardı.
Çünkü sevdiğim insanlar için herşeyi yapabilecek birisiydim.
Ayağa kalktım ve ''Benim bir arkadaşa ihtiyacım yok. Zaten beni tanısan korkarsın. '' Dedim O da ayağa kalktı. ''Bana ne yapabilirsin ki ?'' dedi alayla.
''Öldürebilirim ?'' dedim baktı sadece sonra da gitti.
Ve sonuç olarak ben gene yanlızdım. Kimse kalmamıştı yanımda. Gene... Sevdiğim kişiyi kaybetmiştim..
