Beni bu hale getiren sendin... Ve de sana olan sevgim..
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Herkes arkadaşlarıyla konuşuyordu. Ben hariç. Bunalmıştım ve yanımda oturan çocuk uyuduğu için sıradan çıkamıyordum da.
Cidden sinir bozucu.
Dayanamadım ve hafifçe onu dürttüm. Uyanmayınca biraz daha sert dürttüm. Gene uyanmamıştı. Umudumu kaybedip geriye yaslandığımda kafasını kaldırdı ve bana bakıp ''Ne istiyorsun ?'' dedi ona bakıp ''Çekilirsen dışarı çıkacağım ?'' dedim o da bir süre yüzüme baktı ve sırada yan kaydı.
Ayağa kalksan geberir misin ?
Sırayı biraz iterek geçtim. Geçerken kokusu burnuma çarpmıştı.
Güzel kokuyordu. Güven vericiydi.
Kantinden kakaolu sütümü aldım ve BTS-HOLD ME TIGHT açıp çatıya doğru ilerledim. Kapıyı açtığımda kuru ve ılık rüzgar beni rahatlatmıştı.
Nefes aldığımı hissetmiştim.
Çatının ucuna oturup aşağıdaki insanları izlemeye başladım. Daha sonra Jikook geldi. Gülüyordu. ''Neden gülüyorsun ?'' dediğimde ''Çünkü yanlızsın. '' dedi ben de gözlerimi kısıp ''Yanlız olmam hoşuna mı gidiyor ?'' dedim sahte bir tehdit ile. O da başını öne eğip ''Aslında benden başka arkadaşın olmasını istemiyorum. '' Dedi bana bakıp ''Bugün gelecektim ama yanında o vardı. '' dedi ben de kaşlarımı çattım. Yoongi'den mi bahsediyordu bu ? ''Kim vardı ?'' dedim o da ''Min Yoongi... '' dedi o sırada ayak sesi duyduk. İkimizde arkamızı döndüğümüzde gördüğümüz tek kişi Yoongi idi. Jikook gene kaybolmuştu.
Etrafımda insanlar vardı ama hiç kimse bana ait değildi. O hariç..
