Just A Fangirl || h.s

Unlocked

Geçiş bölümü olduğunu bağıran bir bölüm :D Ama bunu en yakın zamanda telafi edebilirim malum tatil ve yazmamı engelleyen bir şey de yok. Tabii vote ve yorum sayısı engellemezse. Sınır falan koymak gibi bir niyetim asla yok, sadece sürekli okuyucular ve fikirlerinizi istiyorum :)
İyi okumalar! :)

2015

"Harry'nin çıktığını gördüm. Sen iyi misin?" diyen Lily'nin sesiyle boş boş baktığım yerden bakışlarımı ayırdım.

"Bilmiyorum, hiçbir şey hissetmiyorum.'' Sanki fırtına öncesi sessizliği yaşıyormuşum gibi. "Böyle mi devam edecek?" Küçük bir çocuk edasıyla savunmasız bir tonda çıkmıştı sesim.

"Hayır,tabiiki de hayır." Kollarını bana sarıp destek olmaya çalıştı. Sadece çalıştı. "Onu unutacaksın demiyorum, en azından şimdi. Özleyeceksin ama hayat devam ediyor olacak ve sen de ister istemez devam edeceksin. Ve en sonunda önemsiz gelecek."

"Ben unutmak istemiyorum. Hayatımın en güzel zamanlarını onunla geçirdim. Birlikte söylediğimiz şarkıları, uykudan yeni uyandığındaki halini, dudaklarının tadını ve bana baktığında hissettiklerimi unutmak istemiyorum, bunlar önemsiz değil."

2014

Kapım 4. kez yumruklandı ve 4. kez 'Beni yalnız bırakın.' bağrışlarım evde yankılandı.

"Kaylee, eğer bu kapıyı açmazsan 1 ay cezalı olacaksın!"

"Umrumda mı sanıyorsun?" bağırmaktan çatallaşmış sesimle tekrar bağırdım.

"Kaylee, yalvarırım bağırma,ses tellerine bu aralar zarar veremezsin." Lily'nin endişesine küfür ile cevap verdim.

"Bu kadar yeter, çıktığında görüşürüz." diyen annemi ve uzaklaşan ayak seslerini duydum.

"Benimle konuş, Kays. Neler oldu?"

"Ne kadar önemsiz biri olduğumu onun ağzından duydum, oldu mu?" Dudaklarım arasından kaçan hıçkırıkla başımı tekrardan yastığa gömdüm.

'Yani, Kaylee Abels ile aranda bir şey olmayacağını söylüyorsun?"

'Kaylee mi? Ah, kesinlikle hayır. Zaten barda tesadüfen karşılaşmıştık ve grubu ne kadar çok sevdiğini görünce bir iyilik yapmak istedim. Önemi yoktu.'

Önemi yoktu.Önemi yoktu.Önemi yoktu.

"Önemi yoktu derken seni kast ettiğini düşünmüyorsun, değil mi? Belli ki grupla tanıştırmanın önemi olmadığını belirtmek istemiş.''

"Hayır, benden bahsediyordu. Ses tonunu duymadın."

Daha fazla yalnız kalamayacağımı düşünüp kapının kilidini açtım. Lily hızla olduğu yerden doğrulup bana sarıldı.

"Eskiden onunla bir kere konuşsam bile yeter diyordum ama şimdiki halime bak. Neden daha fazlasını istiyorum? Neden daha fazlasını yaşayabilirmişim gibi geliyor?"

"En zor şeyi başarmışken geri kalan her şeyin mümkün olabileceğini düşünüyorsun çünkü. Ama bunların önemsiz geleceğini göreceksin, sadece biraz zaman ver."

Geri kalan zamanımız Lily'nin kafamı dağıttığını düşündüğü saçmalıklarla geçerken Harry hala aklımı kurcalıyordu.
Saçmalık. Daha fazlasını beklemem ve olmadı diye üzülmem tamamen saçmalık. Gerçekten, telefon numarasını alınca sürekli mesajlaşabileceğimizi böylece onun hayatında olup bitenleri ilk ağızdan öğreneceğimi düşünmem ne kadar aptal olduğumun bir göstergesi. Muhtemelen okuduğum fanficlerin etkisinde kaldım, çabuk etkilenen biri olduğumu biliyordum.