You've Changed my Life (On-going)

Chapter 13 - Austin

Hello everyone! :)

Pasensya na po if hindi ako nakapag-update this past few days naging busy lang at nagkasakit, kaya eto na po, mag-uupdate na. Paalala ko pala sa inyo na pinaltan ko po yung last na kinanta ni Josh kay Alex, hindi na yung "magkabilang mundo", but naging "Para sa'yo by kennard faraon" mas bagay kase sa sitwasyon eh.. haha pasensya na po.

Sige, happy reading :)

Chapter 13

Nagising ako ng makita kong medyo maliwanag na sa labas. Dahan-dahan akong nag-inat pagbangon ko sa kama at humikab. Dahan-dahan ko kinusot ang aking mga mata at inimulat ito.

Uh? Napakamot ako sa ulo at muling humikab ulit. Sunday ngayon diba or..

SYET! IT'S MONDAY!

Dali dali ko tinignan ang orasan. Syet! 7:30 am na! Kailangan ko pa maligo at magbreakfast. Bakit hindi ako ginising ni Jeff?

Dali dali ko kinuha ang aking uniform, panty at bra ko para pumasok na sa cr. Sa pagdali-dali ko bigla naumpog ang aking kanang paa sa isang silya na nakaharang sa dinadaanan ko. Aray! kung saka ako late saka naman umepal tong silyang to bullsyet naman oh! Dali dali ako nagshower at nag-ayos sa sarili habang nagkapasa ako sa binti. Sigh. Simula palang ng week malas na naman, Paksyet!

Kainis! Nakatulog pa pala ako nung nagising ako kanina ng 5:30 am, si Josh kasi! Sinisi ko na naman ang ibang tao. Haha

I shook my head to clear my useless thoughts at mabilis kong pinulbuhan ang aking cute na mukha at nagsuklay. After that dali dali ko na kinuha ang aking bag patungo sa dining room para mag-breakfast. Habang tumatakbo ako pababa, bigla akong nahilo. Syetes! What now? Napahawak nalang ako sa may baranda ng hagdan namin para magbalance.

"Ma'am are you okay?" tanong ni ate Gelai while looking at me with a hint of concern.

Napatingin nalang ako sa kanya at ngumiti. "Uhmm..yes ate. Don't worry, I'm okay" aniya ko. Nakita ko naman ang kanyang pagdududa sa kanyang mga mata at ngumiti nalang ito and she tell me that my breakfast is already on the table, then umalis na ito patungo siguro sa Garden para diligan ang mga halaman. I spun around the kitchen at napansin ko wala din si Jeff sa dining room. Nakita ko dumaan si ate Mel sa harap ng pinto ng dining room at tinawag ko sya.

"Ate Mel! Si Jeff po?" sumilip ako sa kanya mula sa pinto ng dining room.

Tumingin ito sa akin at ngumiti. "Ma'am, monday po ngayon. Wala pong pasok si Sir Jeff." she explained at bumalik na ulit ito sa ginagawa nya.

Ai, oo nga pala. Bakit nakalimutan ko, grabe masyado na siguro akong depress dahil sa mga nangyaring hindi maganda kahapon. Pero alam nyo, I'm feeling well na. I mean medyo gumaan loob ko sa pag-iiyak ko kahapon. Syempre nakatulong din yung pago-open ko kay Jeff at sa pagkanta sa akin ni Josh. Buti nalang may natitira pang mga taong nagmahal sa akin.

Habang nilagyan ko ng asukal at hinalo ko ang coffee milk ko bigla ko naalala ang nangyari sa amin ni Austin before na dumating si Josh.

*flashback*

"Alex! Please!" bigla nya akong niyakap mula sa likod ko para pigilan nya akong umalis. "Please..I'm so sorry! Alex..I loved you at mahal pa rin kita hanggang ngayon. I know nasaktan kita noon, but nagsisisi ako sa ginawa ko sayo. Please give me an another chance to make things right. Please, Alex." pagmamakaawa nya sa akin.

Sa totoo lang hindi ko na alam. Aaminin ko mahal ko pa rin sya at namimiss ko sya, pero sa mga dumaang araw unti unti ko narerealize na.. ayoko na.