𝐓𝐞𝐱𝐭𝐢𝐧𝐠

22. Παγωτό.

Καταρχάς, θα ήθελα να ρωτήσω αν θέλετε να συνεχίσω την ιστορία ή αν θέλετε να την σταματήσω ως έχει αφού γνωρίστηκαν. Καταδεύτερον, να σας ευχαριστήσω πολύ για όλες τις ψήφους και για ΟΛΑ τα σχόλια που αφήνετε. Είστε απίστευες! Και τελευταίο, το λέω από τώρα εγώ δεν έχω κανένα πρόβλημα με την Perrie ή την Gigi. Να δω πολλά σχόλια, kisses. x

| Olivia's POV |

Harry: Χιονίζει.
Harry: ΞΥΠΝΑ, OLIVIA.
Harry: ΔΕΣ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΘΥΡΟ.
Harry: Πόσο ΟΜΟΡΦΑ ΕΙΝΑΙ ΟΛΑ.

Εγώ: Στις 05:53 το πρωί; Αλήθεια τώρα;

Harry: Oops.

Εγώ: Hi.

Harry: Δες έξω από το παράθυρο τώρα.

Παραμέρισα τα σκεπάσματα μόνο για να κάνω αυτό που μου είπε. Τράβηξα την κουρτίνα, τρίβοντας ταυτόχρονα τα μάτια μου, και κοίταξα έξω.. Όντως όλα είναι κατάλευκα. Χαμογέλασα στο θέαμα και τελικά παρατήρησα στην άκρη του δρόμου παρκαρισμένη μία μαύρη Range Rover.

Η πόρτα του οδηγού άνοιξε και από εκεί κατέβηκε ο Harry. Φοράει ένα μαύρο παντελόνι, ένα γκρι παλτό και μαύρα μποτάκια.. Μόλις με είδε έτεινε το χέρι του και με χαιρέτησε. Τον κοίταξα σε φάση «Τι κάνεις τέτοια ώρα εδώ;» και εκείνος μου έκανε νόημα ώστε να του ανοίξω.

Κατέβηκα βιαστικά την σκάλα και άνοιξα την πόρτα.

«Είσαι τρελός τελικά, ε; Τι κάνεις τέτοια ώρα εδώ;» ψιθύρισα κλείνοντας την πόρτα πίσω μας.

Σήκωσε τους ώμους του. «Δε μπορούσα να κοιμηθώ και αναρωτιόμουν αν ήθελες να κάνουμε κάτι μαζί σήμερα» επεξεργάστηκε τον χώρο γύρω του.

Στροβίλισα τα μάτια μου και έμεινα χωρίς λόγια για λίγο. Ανεβήκαμε στο δωμάτιό μου και πήρα μία βαθιά ανάσα ανακούφισης..

«Ξέρεις, δεν είναι δα και τόσο απλό να έρχεται στο σπίτι σου ο Harry Styles στις 6 το πρωί» σκούπισα τα νερά, από το πρόσωπό μου, με την μπεζ πετσέτα του μπάνιου. «Ειδικά όταν η μαμά σου είναι κρυφή Directioner» συνέχισα και τον άκουσα να γελάει.

Μάζεψα τα μαλλιά μου σε μία χαλαρή αλογοουρά και μπήκα στο δωμάτιο μόνο για να δω τον Harry να χαζεύει μερικές φωτογραφίες που είναι κολλημένες στον τοίχο πάνω από το γραφείο μου.

«Εγώ είμαι αυτός;» ρώτησε έκπληκτος μόλις είδε μία μικρή φωτογραφία, με τον εαυτό του, τύπου Polaroid.

Ναι, ναι. Έχω πολύ ελεύθερο χρόνο τελικά.

Σήκωσα τους ώμους μου. «Όχι. O Liam είναι» τον πείραξα και εκείνος γέλασε κουνώντας το κεφάλι του.