Si Introvert at Extrovert

Scene 22

 

Phoebe's POV

"Thank you" napapitlag ako sa pagkasabi niya ng dalawang salitang iyon. It was so sincere that it gives shiver in my system.

"Sigurado ka ba na okay ka lang talaga? Why are you so red and so sweaty", aixt bigla naman akong nahiya sa so sweaty.

Kaya pasimple akong lumayo sa kanya ng kaunti. Saka nginitian siya.

"Eh ikaw din naman ahhh bakit ang pawis mo?" tiningnan lang ako niya ng masama. Aixt masungit pa rin siya talaga.

Namili kasi ako para sa Christmas tree ninyo. Medyo napagod lang kaunti", nakita kong kumunot ang noo niya. Ayaw niya ba talaga ng Christmas tree?

"Kaya hindi kita nahagilap ng dalawang oras dahil iyan ang pinagkakaabalahan mo?", napatango na lang ako. Eh ang sungit na naman talaga ng aura niya.

"You choose"

"Huh? Tapos na akong namili yun oh" turo ko sa tatlong cart na mga decorations ko.

"Return all those things" mando ni Mico sa ilang tauhan niya.

" Wait!", pigil ko sa mga inutusan niya. naawa nga ako dahil parang nalito ang mga ito.

But Mico naman, ang lonely talaga ng sala ninyo na walang puno", insists ko pa rin. Malay niyo makalusot di ba?

"You can have one", biglang nagliwanag ang mukha ko.

"Really?"

"Oo nga. Sabi ko nga di ba?. So you choose at kayo isuli niyo lahat ng yan",  baling niya na naman sa mga tauhan niya. Aixt bakit ang gulo niya? I can have one pero ang mga decorations ibabalik?

Does he mean na puno lang ang ilalagay ko sa sala nila? Meron bang ganun?

"Tsss....", pinitik nya ng mahina ang noo. Nag-init na naman ang mukha ko. Kinilig na naman ako sa pitik ng noo.

"I know what you are thinking, huwag kang mag-alala. Hindi lang puno ang ilalagay mo sa sala NATIN kundi Christmas tree na may decorations pero ayaw kitang mahirapan pang pipili ng mga decorations at alam ko na ikaw at ikaw pa rin ang magiging abala sa pagdedecorate niyan. Ayoko. Kaya Tisay pumili ka sa mga iyan!", ang haba ng sinabi niya with the face na mukhang aburido.

Nanlaki ang mga mata ko ng mapagtantong ang sinasabi niyang pagpipilian ko ay ang mga Christmas tree sa 2nd floor, pero hindi ko pa rin napalampas ng tenga ko ang salitang sala NATIN.

"Are you serious?", di makapaniwalang tanong sa kanya.

"Mukha ba akong nagbibiro? And stop smiling always. Ang daming lalaking tumitingin sa'yo", napagikhik ako sa kanya pero natahimik ako ng mukhang mas naging aburido siya.