Phoebe’s POV
You gave me a reason for my being
And I love what I'm feelin'
You gave me a meaning to my life
Yes, I've gone beyond existing
And it all began when I met you
Napaigtad ako ng pinukaw ang katahimikan ko. Then I noticed that my phone is ringing and involuntarily ay napangiti ako ng makita ko ang pangalan ni Mico.
It’s been three days after my birthday and he is always doing it. Checking on me sa phone kung hindi man tumatawag ay nagtetext siya.
He apologizes for the fact na ang g@go daw niyang manliligaw dahil hindi man daw niya nalaman ang birthday ko.
Which I jokingly answered with: Yaan mo na. Good thing kaya yun dahil hindi ako tumanda para sa iyo.
“Hello”, masigla kong sabi sa kanya.
“Hi Paz, where are you?”, parang kinakabahang tanong ni Mico sa kanya.
“I’m home why?”,takang tanong ko sa kanya na medyo kinakabahan dahil sa naririnig kong tense na boses ni Mico.
Narinig kong biglang tumatakbo si Mico saka biglang naputol ang tawag niya na mas pinagtaka ko kaya dali-dali akong tumayo saka niligpit ang mga gamit ko sa pagpipinta.
I am currently here in the rooftop ng bahay. Hindi pa naman kasi nagsisimula ang klase kaya dito ko muna pinapatay ang boredom ko since I can’t hang-out with my friends dahil sa katotohanang mga athletes sila at may kani-kanyang pinagkakaabalahan.
Nagsimula na akong tumungo sa hagdanan pababa sa rooftop ng pagpihit ko ay nakita ko ang hingal na hingal pero gwapong-gwapo paring mukha ni Mico.
When he saw me, he sprinted and hugged me as tightly as he could I think na ikinapikit ko at kung hindi ko pa sana pinigilan ang sarili ko ay tiyak na mapapahikbi na ako.
No Phoebe, please stop it, piping sabi ko sa sarili ko saka ngumiti and thankfully ay napigilan ko ang namumuong bara sa lalamunan ko.
“Hey what’s the problem at parang papatayin mo ako sa higpit ng yakap mo?”, sabi ko sa kanya
habang yakap-yakap pa rin niya ako ng mahigpit.
“I ws afraid Paz ng hindi kita nakita sa loob ng bahay nyo eh ang sabi pa naman ni Manang Lilia ay sigurado siya na hindi ka lumabas” sabi ni Mico ng humarap na siya sa akin.
I can’t help but smile.
Tama yan Phoebe, idaan mo lahat sa ngiti.
“Akala ko pa naman na baka na-rape ko kung makaasta ka”, I joked saka pinunasan ang mga pawis sa noo niya.
BINABASA MO ANG
Si Introvert at Extrovert
Short StoryStory of two opposite people who both give chance for the word "LOVE".