Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
lato, 1981
Hrabina Dagmar Oleńska wyznawała w życiu trzy zasady: nigdy nie próbuj przebić strojem gospodyni przyjęcia, kieliszki z winem trzymaj zawsze za nóżkę i, na łaskawą Morganę, dopilnuj, żeby twoja córka nie wyszła za psychopatę!
Niestety, Aleksandra zawsze była uważana przez hrabinę za jajko mądrzejsze od kury, chociaż między córką i matką było więcej podobieństw, niż obie chciałyby przyznać.
Zanim skończyła trzydzieści lat, Dagmar Fiodorowicz już dwa razy była wdową, choć nigdy nie dane jej było pobyć nią długo. Kobiety w jej rodzinie nie słynęły nigdy z brzydoty i zmieniały mężczyzn jak rękawiczki; nie zawsze z własnej woli. Trzeci mąż Dagmar, Borys Oleński, był potężnym politykiem i równie potężnym czarodziejem, ale czymże jest potęga mężczyzny wobec dwustuletniej klątwy ciążącej na całej żeńskiej linii jego małżonki. Oczywiście hrabia, podobnie jak inni przed nim, traktował plotki o klątwie z pogardą. Nie można było jednak kłócić się z faktem, że każdy mężczyzna, który odważył się pokochać pannę Fiodorowicz, kończył przedwcześnie sześć stóp po ziemią.
Dagmar pochowała trzech mężów i większość przyjaciół, których pochłonęła Pierwsza Wojna, ale nigdy nie spodziewała się, że przyjdzie jej pochować również swoją córkę. Niestety, Aleksandra ostatni raz wróciła do Rosji po to, by spocząć obok swojego ojczyma w rodzinnym mauzoleum w Moskwie.
Hrabina Oleńska przeżyła wielu mężów, wiele teściowych z piekła rodem i wiele ustrojów politycznych i chociaż nigdy wcześniej nie miała zamiaru przed nikim uciekać, teraz chyba wreszcie nadeszła na to pora. Po upadku Voldemorta w czarodziejskim świecie zapanowało euforyczne pandemonium, a Oleńska zbyt dobrze znała skutki upadku wielkich tyranów. Wszędzie był chaos, naprędce klecone procesy, teorie spiskowe (jak choćby ta cała nieprawdopodobna historia z dzieckiem Potterów...). Azkaban pękał w szwach, a Rosyjska Federacja Magiczna z ochotą przetrząsała domy w poszukiwaniu ostatnich Śmierciożerców. Nawet Instytut Magii Durmstrang zamknął nabór nowych studentów, a dyrektor zaginął „w tajemniczych okolicznościach".
Nie było sensu dłużej się oszukiwać. Hrabina spakowała kufry, opróżniła skrytkę w banku i nakazała skrzatom zakryć lustra i zegary w rezydencji Oleńskich.
**
Pierwszy mąż hrabiny, Hemingway Hexwood, zostawił jej w spadku pierwsze siwe włosy, dwa skrzaty domowe i piękny dom przy Regent's Park.
Oleńska przybyła do Londynu późną, sierpniową nocą i specjalnie z tego tytułu przebrała się w mugolską suknię i płaszcz. Oczywiście nie mogła sobie darować białych rękawiczek i ogromnego kapelusza (uwielbiała kapelusze!), czego nie pożałowała, gdy tylko zobaczyła co się wyprawiało w Londynie. Na Merlina, ktoś musiał w tym całym zamieszaniu zachować klasę!
