Adventure of Francian On Spooky Subdivision

AFSS #8

AFSS #9: Knowing Him

Vivian POV

You see GHOST!" Isang malalim na boses ang nakapagpatayo ng balahibo ko.

Nilingon ko kung sino man ang nagsabi nun. Paano niya nalaman na nakakakita ako ng ghost? Nakakakita din ba siya?

Di ako makasagot sa tinanong niya sa akin. Nakatitig lamang ako dito sa napakaamo niyang mukha.

Sa itsura pa lang ng pananamit niya ay isa itong High School teacher. But infairness, gwapo ha? Matangkad, maputi, chinito, kumikinang ang mga mata niya, sa tindig pa lang niya ay siguradong malaki ang katawan nito. May abs ba? Sana nga.

"Can you also see a ghost?" Bigla akong napatigil sa pag e explore ng perfect physical features niya nang magtanong uli siya at ngayon ay nakangiti na ito sa akin na lalong nagpa guwapo sa kaniya.

Ye-yeah! Yan lamang ang tanging nasagot ko dahil sa kinakabahan ako.

Nang mapansing kong humakbang siya papalapit sa akin ay siyang namang pag urong ng mga paa ko.

Umiwas ako ng tingin at parang gusto ko nang tumakbo palayo pero ang mga paa ko at buong sistema ko ay nanginginig dahil sa patuloy pa rin siya sa paglapit sa akin.

Nang maramdaman kong tumama na ang likod ko sa puno ay dead end na ako. Huminto ito sa harap ko pero nakaiwas pa rin ako ng tingin dito.

"Don't be afraid of me. I am a teacher here in campus. Science teacher." sabi nito kaya napatingin ako dito at mas lumawak pa ang ngiti nito.

Tumayo ako ng maayos at huminga muna ng napakalalim bago ko siya sagutin.

Ah ganun po ba? Nahihiya kong tanong.

"By the way, I'm Cerberusio Lee, they call me Sir. Ceb but I think you are not a student here because its my first time meeting you here.
,so you can call me Rusio." Pagpapakilala niya.

Ah yes. I'm Vivian Choi, the sister of Nathan Choi. I am here to watch his game. Nice to meet you nga pala Sir. Ce- I mean Rusio. Napataas naman siya ng kilay.

"Really? That boy is your brother." Gulat na tanong niya.

Tumango na lang ako sa tanong niya.

"He became my student for a week nung wala yung Science teacher nila. He so smart and a very childish person but he's nice." Kwento niya.

Mabuti naman po. Hehe.. akala ko po bulakbol yung kapatid kong yun dahil sa player siya ng schoo na ito. Kahit papaano ay nawala ang kaba ko. Hindi ko maintindihan kung bakit parang kakaiba ang nararamdaman ko nung lumalapit siya.

"Mind to join me to watch the game? and please try to be comfortable with me, okay?" Tanong niya kaya nag nod na lang ako at nagsimula na kaming pumasok sa basketball court para manood.

20 mins. na lang ang remaining ng time ng laban for the 1st quarter nang maabutan namin. Tambak ang kalaban nila From 25-19.

Second quarter, halos dikitan ang laban nila pero pagdating last quarter ay nanalo ang Cubs. Team yun ng kapatid kong si Nathan.

Halos 4 pts. lang naman ang naging lamang nila sa laban. Maraming tao ang lumalapit sa kanila para i congratulate habang ang iba naman paalis na.

Nang kakaunti na lang ang taong lumalapit kina Nathan ay nagdecide na kami ni Rusio sa kanila para batiin.

  "ATE!!" Yayakapin sana ako ni Nathan pero mabilis ko siyang iniwasan dahil sa naliligo siya sa mga pawis niya.

  Congratulations! Ang galing ng laro niyo ah? Sabi ko sabay gulo ng buhok niya.