11.Bölüm

889 63 22
                                    

Saçma bi bölümle karşınızdayım Mrb.s..s Bunlar geçiş bölümleri idare edin canlarım.Sınavlarım bitti bugün bende hemen size yeni bölüm yazdım(Kaç gündür yazmaya çalışıyor dün klayvesi bozuldu) Kusura bakmayın.Bu bölüm için bana yardım eden Sibel ve Cansu'ya ço.ook teşekkür ediyorum.Bu bölümü Lei'ye ithaf ediyorum kendisi hala okuyorda <3 Neyse çok konuştum iyi okumalar.Yorum ve vote eksik etmeyin..

^^

Harry geri zekalının tekiydi.Evet,evet asla affetmeyecektim onu.Dövmeli piç seni.Göz yaşlarımı elimin tersiyle sildim.Bell’i salona yollamıştım.Muhtemelen bir iki saattir odada tıpkı bir salak gibi ağlıyordum.Okuldan bir bahane bularak izin alıp ayrılmıştım.Bu kesinlikle çok ağır gelmişti,hiç beklemiyordum.Ondan hiç beklemiyordum.

Göz yaşlarımı durduramıyordum içimde garip bir duygu vardı yine.Bu sefer daha kötüydü veya daha şiddetli.Ağlamamı tetikliyordu.Aklı sıra beni küçük düşürecekti.Benim ona yaptığımı yapmıştı.O kadar uzun süredir demek ki bunun peşindeydi.Ona güvenmeye başlamıştım.Aptal ben.

Şuan ne yapmak istediğimi bilmiyordum tek istediğim onu bir daha görmemekti.

4-5 AY SONRA

“Kylie!” banklarda oturan Kylie’e seslenip yanına oturdum.”Ne kadar uzun süredir burada beklediğimi biliyor musun sen?” kızgın bir şekilde bana baktı.Onu bekletmemin önemli bir sebebi vardı.

”İçeriye geçelim.” Kylie’yi salona yollarak mutfağa geçtim.Bugün onun doğum günüydü.Minik pastanın üzerine mumları dikip onları yaktım.Yavaş adımlarla içeri doğru ilerledim “İyi ki doğdun Kylie.” Deyip masanın üzerine pastayı bıraktım.Aşırı derece sevindiğinin farkındaydım gözleri dolmuştu.”Kısa sürede hayatıma girip önemli bir yere sahip oldun şu 3 ay benim için harika geçti.İyi ki buradasın benimlesin.” Deyip ona sarıldım.

“Aptal beni ağlatıyordun neredeyse.” Deyip omzuma vurdu gülerken.”Hadi yeter bu kadar pastayı kes.” Bıçağı ona uzattım.”Harry de burada olsaydı keşke.” Alayla sırıttı “Her güzel şeyin içine onu katmak zorunda mısın bu espri de eskidi artık farkındaysan.” Hala o aptaldan bahsedip beni kızdırmaya çalışıyordu.Kızdırıyordu da.Olanlardan sonra onunla hiç konuşmamıştım.Arada konuşmak zorunda kalmam dışında tabii.O hala kendini affettirmeye çalışıyordu.Kylie ile yakın arkadaş olduklarından sürekli ondan yardım istiyordu.Pes etmeyecekti ve bende pes etmeyecektim.Hala ona kızgındım.

 “Pekala,özür dilerim.Balo yaklaşıyor ne zaman alışverişe çıkacağız?” Birde mezuniyet balosu vardı.Baloya 1 hafta vardı.”Şuan işim yok çıkabiliriz ayrıca hediyeni de kendin seçersin.” Deyip ayağa kalktım.Üzerimize bir şeyler aldıktan sonra alışveriş merkezine gitmek üzere arabaya bindik.

 “Bu renkler sana çok yakışır kesinlikle denemelisin.” Sevimli sevimli sırıtarak birkaç tane kıyafeti elime sıkıştırdı.Sesli bir şekilde nefes alıp verirken kabine girdim.İlk önce beyaz üzeri dantellerle örtülmüş diz üstünde bir elbise denedim.

Kabinin perdesini araladığımda Kylie somurtuyordu “Bu olmadı her neyse diğerini dene.” ‘Ciddi misin?’ tarzında bakışlar savurduktan sonra kabine geri döndüm.

Bu sefer bordo bel kısmında kemeri olan önü kısa arkası uzun bir elbiseyi geçirdim üzerime.Ayna da kendime baktığımda abartılı gözüktüğünü fark ettim bir de Kylie sormak için kabinden çıktım.”Sence abartılı değil mi?” üzerimdekileri ciddi bir şekilde süzdü “Olabilir.Mavili olanı denemeye ne dersin?” deyip sırıttı.

Belinde fiyonk detayı olan ,sırtından omzuna uzanan kısıma kadar siyah şeritleri olan cam göbeği bir kıyafet giydim.Bu sondu.Bunu çok beğendiğimi söyleyebilirdim.”Bunu beğendim ya sen?” deyip dışarı çıktım.

Geek ?Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin