Merhabağğlar :D Bölüm gecikti bu geciken bölüm telafisiydi.Kısa bir bölüm farkındayım.Bir daha ki bölüm çabuk gelecek söz veriyorum geciktirmeyeceğim.Herneyse aceleye geldi biraz çünkü öğlen burada olamacağımdan ekleyemeyecektim.Hoş bir bölüm oldu he o kadar berbat değil -_-
İyi okumalar :)
Bu arada bana 1D Story Awards'ta oy verenlere teşekkür etmek istiyorum çok teşekkürler <3
“Alanis iyi misin?” Tyler’ın seslenmesiyle kendime gelebilmiştim.Yutkundum.”İyiyim biraz başım döndü .” elimi başıma götürdüm.Muhtemelen müzikten olmuştu yüksek sese alışık değildim.Her ne kadar evde son ses müzik dinlesem de.”İstersen seni bırakabilirim.” Başımla onayladım. Kolumu nazikçe tutup bir köşeye götürüp oturtturdu.”Ben çantanı alıp geliyorum.” Deyip yanımdan ayrıldı.
“Alanis ne oldu sana?” Annabell yanıma oturdu ve elimi tuttu.”Sen eğlenmene bak.” Fısıldamıştım sadece.Harry de başımda dikiliyordu.Göz ucuyla ona baktım endişeli gözüküyordu.Benim için mi endişelenecek ? Hah! Herhalde Annabell gideceği için endişeleniyordu sonra kiminle yiyişebilirdi ki.Dövme kataloğu.Dar pantolonlu yaratık.
Annemi içmediğime dair zor ikna edebilmiştim.Tyler da yardım etmişti ona teşekkür borçluydum.’İçtin,içmediysen neden böylesin.’ Söylesem de anlamıyordu ki yalan söylemiyordum hiçbir zaman.Onlar beyaz yalanlardı kıçımı kurtarmak için.Üzerimdekileri çıkartıp yatağa uzanmıştım.Annabell daha gelmemişti.Kuzen falan değil yani yolda biri beni böyle görse bırakmaz eve getirir.Kokoş pislik.
Sinirle ağzımdan çıkan lakaplara yatağımda dönerken kıkırdıyordum.Yorulmuştum.Yarın da okul vardı.Daha fazla Bell’i bekleyemeceğimi fark ettim.Ne hali varsa görsün.
“İnanamıyorum sen kendin mi kalktın?” aynanın karşısında saçlarımı tararken annem kapıdan bana laf söylüyordu.Şaşırmış gibi elini ağzına götürdü gözleri irileşti.Omuz silktim “Anne.” Kıkırdadıktan sonra elini cebine atıp telefonunu çıkarttı “Bu anı ölümsüzleştirmek lazım.” Annem işte hep abartır ben hep kalkıyordum.Bir de Bell eve gelmişti saat kaçta geldiğini bilmiyorum ama sabah kalktığımda buradaydı.”Şaka yapıyorum.” Deyip yanıma yaklaştı.Elleriyle başımı göğsüne yaslayıp öpücük kondurdu.Gülümsedim.”Tamam bu kadar duygusal an yeter okula geç kalacağım.” Dedikten sonra ayağa kalkıp yanağına öpücük kondurdum.
”Bu kız kaçta geldi?” Bilmiyorum anlamında el hareketi yaptı “Uyandığında sorguya çekeceğim.” Deyip başını salladı.”Bugün Anne Cox’ı yemeğe davet etmeyi düşünüyorum.Sende Harry ile takılırsın.” Kapıdan çıkarken söylenecek söz müydü bu? Annem neler düşünüyordu.Harryle takılırmışım.Harryle.Hah.”Bakıyorum çok çabuk anlaşmışsın karşı komşumuzla.Çağırma ne takılacağım ben o geri zekâlıyla ya da çağır ben odamdan çıkmam.” Deyip cevap vermesine izin vermeden hızlıca merdivenlere yöneldim.
“Alanis.” Okula ilerliyordum hemen yanımda bir araba belirdi.Bu Tyler’dı.”Hadi bin beraber gidelim.” Dün bana iyi davranmış olabilirdi ama hemen arabasına bineceğim anlamına gelmiyordu.”Hadi ama geç kalıyoruz.” Vazgeçtim bu seferlik arabasına binebilirdim.Arabanın kapısını açıp oturdum.
”Daha iyisindir umarım.” Dedi gözünü yoldan ayırmadan.”Evet iyiyim Annabell’i eve sen mi bıraktın?” Dolaylı yoldan soru sormuştum.Direkt söyleyemezdim ya.”Ah hayır Harry bıraktı.” Doğru zaten kim bırakabilirdi ki başka.Anlamış bir şekilde mırıldandım.“Bu arada dün için teşekkür ederim.” Deyip sırıttım.”Ne demek.” Radyodan rastgele bir şarkı açtı.
Tylerla beraber okulun bahçesinde ilerlemeye başladık.Tyler gitar çalıyormuş.Gitarları çok seviyordum.Odam daki gitar da süs diye duruyordu evde.Kursa gidecektim geçen sene.Neyse.O da bugün de kızları etkilemek için falan mı getirmişti.Hep olaylara farklı yönden bakıyorum.Doğam da var.
