Ahmet o sabah çok erken kalkmış annesine yemek yedirmiş sonra okula gitmek üzere hazırlanmıştır.ahmet'in o gün içinde degişik bir his vardır.fakat bu iyi his midir yoksa kötü mü?Ahmet evden çıktı ve okula gitmek üzere minibüse bindi...
Kader ise çok heyecanlı çok mutluydu yıllardır hayalini kurdugu üniversiteye başlama günü gelip çatmıştır.gece hiç uyumamış,heyecanlanmıştır.kader okula gitmek üzere hazırlanmış ve evden ayrılmıştır.kader sabah teyzesinin oglu can'ı görmüştür ve can lüks arabası ile kaderi okula bırakmayı teklif etmiştir.kader ise kabul etmiş ve okula gitmek üzere arabaya binmiştir...fakat can kaderi okula degil de yol kenarında bırakmıştır.can kaderi basit,fakir görüyormuş ve ondan nefret ediyormuş teyzesinin kızı olmasına ragmen.kader yolun ortasında kalakalmış yürümüş...yürümüş... sonunda bir minibüs gelmiş ve binmiş.parayı uzatıp arkasına döndügünde bir çocuk görmüş ki ona hayran kalmış...1.80 boylarında kara kaşlı kara gözlü yakışıklı bir çocuk görmüş ondan hoşlanmış ve o çocuk ahmetmiş...Ahmet kendine bakan kızı görmüş ve içten içe ne kadar güzel kuz demiş...ve aynı yerde inince konuşmaya başlamışlar...Ahmet;
-Merhaba adınız nedir acaba?
-Kader sizin adınız nedir?
-Ahmet.bu okulda mı okuyacaksınız?
-A evet sizde mi?
-Evet. tanıştıgıma çok memnnun oldum.
-Bende memnun oldum görüşmek üzere.
Sonra ahmet
-A hanımefendi isterseniz çıkışta bir çay içebiliriz.
Kader çok heyecanlanmış.terlemiş kıpkırmızı olmuş.
-Olur çıkışta görüşmek üzere...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
AİLEM İÇİN...
General Fiction"Mutlu bir ailenin dagılma hikayesi..." sonunda var olmak mı? Yoksa Kaybolmak mı? Var.
