Ahmet gece kendi kendine düşündü. Annesinin katilini bulmaya karar vermişti. Kafasını kurcalayan bazı şeyler vardı. Bunlardan ilki ise o gece kaderin evin önünde olmasıydı. Yoksa kader mi yapmıştı? Kendi kendine düşündü. Fakat kaderin böyle birşey yapamayacagını düşünmüştü. Ahmet merakından kaderi aradı.
Ahmet;
-Kader neredesin gelsene bana bir
-Canım daha yeni kalktım yemek yiyip gelsem olur mu?
-Yok sen gel burada yeriz
-geliyorum O zaman
Kader korkmuştu acaba ögrenmiş miydi ama salihe parayı vermişti.
O söyleyemezdi. Belki romantik bir yemek yemek için çagırmıştır diye düşündü. Ve kader Ahmete gitti.
Ahmet herşeyi hazır etti. Kaderi bekliyordu aslında kaderden süphelenmiyordu ama kafasındaki soru işaretlerini kaldırmak için ona soru soracaktı. Kapı çaldı ve Ahmet kapıyı açmak için kalktı. Ahmet;
-Hoşgeldin canım
-Hoşbuldum
-Geç içeri
Ahmet kaderin garip hareketlerinden şüphelenmişti. Kader çok heyecenlı ve korkuluydu ögrenmiş mi diye düşünüyordu. Ahmet mutfakta omlet yaparken kader ise etrafı kurcalıyordu.
Bir de ne görsün. Ahmetin annesini zehirledigi igne kader evden Kaçmak istedi çünkü Ahmetin herşeyi ögrendigini düşünüyordu. Ahmet ise mutfakta düşünceli bir şekilde omlet yapıyordu. Ahmet masaya geldi ve yemek yemeye Başladılar.
Ahmet
-kader senin annemin öldügü akşam burada ne işin vardı.
-şeyy ahmet sen beni mi suçluyorsun?
-Hayır ben seni suçlamak için söylemedim sadece merakımdan annemin katilini arıyorum o yüzden
-ne yani Annenin katili ben miyim yani ne demek istiyorsun sen!!! Yazıklar olsun
Dedi ve evi terk etti. Ahmet ise kaderin yapmadıgını kafasında kesinleştirmişti. Zaten bir şüphesi vardı delil de yoktu. Derken ahmet koltugun yanında r igne buldu ve söyle dedi annemin zehirlendigi igne şimdi buna parmak izi testi yaptırırsam eger katil ortaya çıkar dedi. Ama katilin ortaya çıkması daha kötü olaylara yol açacaktı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
AİLEM İÇİN...
General Fiction"Mutlu bir ailenin dagılma hikayesi..." sonunda var olmak mı? Yoksa Kaybolmak mı? Var.
