En sonunda çıkış saati gelmiştir.ahmet ve kader en sonunda kafede buluştular.yıllar,aylar,geçti.
Aradan 1 sene geçti...
Ahmetin annesi ile kader hiç iyi anlaşamıyordu çünkü kader hayatı boyunca hiçbir anne ile karşılaşmamıştı.ve bu duygu ona çok zor gelir çünkü Ahmetin annesi ona bir agırlık gibi gelmiştir.ve ahmetin annesini istemiyordur.bir ailesi olmasını istiyorsa ahmetin annesini öldürmesi gerekiyordu.ve hain bir plan yaptı.gece ahmet uyurken evlerine girip ahmetin annesine zehirli bir ilaç verecektir.saat gece 1.50'de evin tüm sşıkları sönmüştü.kader biraz daha bekleyip eve öyle girme kararı aldı.ve eve girdi ahmet ve annesi uyuyordu.elindeki zehiri alıp ahmetin annesinin serumuna koydu.ahmetin annesi ne zaman serum alırsa o zaman ölecekti.kader hazır eve girmişken ahmetin odasına gitti.ahmet uyuyordu kader tehlikenin olmadıgını fark etti ve yavaş yavaş evden çıktı.derken ahmet kaderi binanın önünde gördü.ahmet;
-Kader senin bu saatte burada ne işin var?
Kader terledi yüzü kıpkırmızı oldu başı döndü.
-Kütüphaneden dönüyordum.
Ahmet bu cevaptan hiç tatmin olmamıştı.ve gecenin 2 sinde kütühane açık olur mu?diye düşündü
Ahmet;
-Neyse yarın görüşürüz.iyi geceler
-Tamam sanada iyi geceler
Kader içten içe kurtuldum diye seviniyordu fakat bu onun cehenneminin ilk adımıydı.ve bu kötülük ona hayatında yaşatmayacagı kadar acı verecekti.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
AİLEM İÇİN...
Ficción General"Mutlu bir ailenin dagılma hikayesi..." sonunda var olmak mı? Yoksa Kaybolmak mı? Var.
