Kader, salih, gülsün cevatı yerde hareketsiz yattıgını görünce çok korktular. Kader cevata yaklaşıp nabızına baktı ve cevatın nabızı atmıyordu. Bunu farkeden kader;
- Ölmüş dedi
Şimdi ne yapacaklardı... Tam o sırada kapı çaldı. Kapıdaki kişi ahmetti. Salih cevatı aldı odaya götürdü yatırdı. Odanın kapısını kilitledi. Kader kapıyı açtı ahmet içeri girdi ve
- Ooo kader hanım kime bu hazırlıklar?
- Ne saçmalıyorsun sen ahmet.
- Ne dedigim ortada kaç gündür aramıyorsun ne yaptıgımı sormuyorsun ayrılık vakti geldi herhalde...
- Aaa yeter be!! Senin kahını mı çekicem görmüyor musun ortalıkta ölü gibi dolanıyorsun annen öldügünden beri senin gözünü hırs boyamış defol git evimden bir daha beni rahatsız etme.
- Ahmet kapıyı öyle bir çarparak evden çıktı ki mahalledeki tüm evlerdekiler cama çıktı.
Kader Salihe
- Gel abi çıktı gitti.
Salih geldi ve başladılar konuşmaya ne yapacaklardı.
Kader
- Abi sakın polisi aramayın başımıza dert açılmasın.
- Yok Kızım bunu bir yere gömmeliyiz
Gülsün
- Ne... salih saçmalama
- Ne şaçmalaması bunu yapmak zorundayız ömür boyu hapis mi yatmak istiyorsun.
- Tamam be ne yapıyorsanız yapın.
Salih
- O zaman planı anlatıyorum.
Şimdi cevatı halıya saralım sonra bahçeye gömelim daha sonrada bahçeden çıkarıp başka bir yere gömeriz
Kader
- Abi olmaz bizim bahçeye mi?
- O zaman polisi arayın ömür Boyu hapis yatalım.
- Tamam tamam ya...
Kader aglamaya başladı
Gülsün
- Ne ağlıyorsun yedik bir halt temizlememiz lazım!
Kader
- Üff tamam be!
Salih cevatı halıya sardı ve bahçeye gömmek için evden çıkaracakları sırada cevatın adamları geldi...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
AİLEM İÇİN...
General Fiction"Mutlu bir ailenin dagılma hikayesi..." sonunda var olmak mı? Yoksa Kaybolmak mı? Var.
