Gülsün kuryenin enginler konagından geldigini duyunca hızlıca eve gidip kadere anlattı...
Kader
- Ya nasıl yaparlar böyle birşeyi bunlar yok hepsini öldürecem sonra rahat edicem abla kalk gidiyoruz !!
- Nereye?
- Konaga kim göndermiş ögrenmeye... Kader ve gülsün hemen evden çıkıp konaga gittiler...
Ve sonunda konagın kapısının önündeki güvenlik;
- Giremezsin kadın
Kader;
- AA sen kimsin be!!! Fakir ben bu konagın sahibiyim.
-Hayır giremezsin
Kader iyice sinirlendi ve kapıda bagırmaya başladı
- Anne! Anne! Anne!
Sonunda annesi geldi ve güvenlige
- Rüstem aç kapıyı
Kader
- Anne bu beni içeri almadı
- Tamam annecim gel boşver onun hesabını ben sorarım.
Ve konaga girdiler...
Konakta ilk önce yaşlı bir kadın gördü kader salonda kader;
- Oooo merhaba hanım teyze...
Kadın hiç memnun olmamış gibi kadere bakıyordu. Kader o soguklugu farkedince kadına sarılmayı bıraktı.
Gülsün ise etrafa bakıyordu.
havayla bir kadın geldi salona...
Kadın;
- AA bu kızda kim?
Kader
- Sen kimsin be...
Kaderin annesi girdi araya
- Kader o senin yengen
- Ne yengesi be!
- Kader dayının karısı...
- Benim dayım mı var Dedi.
Kader sibeli hiç sevmemişti gülsün ise ondan şüphelenmişti. Kader evdeki herkesle tanıştıktan sonra bir geceligine orada kalacaktı. Gülsünle beraber odaya çekildiler.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
AİLEM İÇİN...
General Fiction"Mutlu bir ailenin dagılma hikayesi..." sonunda var olmak mı? Yoksa Kaybolmak mı? Var.
