Kader kendisini evden alıp zorla siyah bir arabaya bindiren o adamın amcasını oldugunu ögrenmişti. Ondan intikamını almalıydı. Ve grubu topladılar kader gülsünü aradı sonra salihide çagırdı ve buluştular kaderin evinde...Gülsün hemen geldi kaderle beraber kısır, mantı, pogaça yaptılar.
Daha sonra salih geldi beraber yemek yerken konuştular. Salih
- Bakın şimdi bizim birşeyler yapmamız lazım bu para bize bir süre yetecek ama bizim herzaman zengin olmamız lazım
Kader
- Abi benim bir düşüncem var ama...
- Neymiş söyle.
- Abi diyorum ki şu benim amcam dedigi kişi varya annemim onu öldürelim. Zaten çok zengin çocugu da yok malları direk bize kalır.
- Yok kızım onu öldürmeyecegiz ama öldürmekten beter edecegiz bu akşam onu buraya çagır...
Gülsün
- Bak salih o adamlar bizi mahbeder bişey yapmayın onlara.
- Hiçbirşey olmayacak korkmayın.
Kaderin telefonu çaldı ahmet arıyordu.
Ahmet
- Kader annemi mezardan çıkartıracagım ve otopsiye yeniden sokacagım.
- Neee ne diyorsun sen ahmet...
- Neden bu kadar endişelendin ki
- şeyy yok endişelenme degil
- Tamam kader sonra konuşalım.
Kader telefonu kapattı ve hemen
- lan ne diyor bu annesini mezardan çıkarıp otopsi yapacaklarmış. Yok yok bizim çilemiz bitmeyecek valla en iyisi ölmek yani.
Gülsün konuşmaya girdi
- Kızım ne diyorsun sen me ölmesi biz bir yolunu buluruz korkmayın siz.
Kader, gülsün, salih içlerini öylesine kin bulaşmış ki birbirleri için yapamayacakları hiçbirşey yok. Ama herzaman herşey istedikleri gibi gitmeyebilir.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
AİLEM İÇİN...
General Fiction"Mutlu bir ailenin dagılma hikayesi..." sonunda var olmak mı? Yoksa Kaybolmak mı? Var.
