YASEMEN/ Yangın'ın külleri (Tamamlandı)

Yasemen-13 ♕

İki günde iki bölüm kesinlikle bi tebrik felan hak ediyorum...
Neyse vote ve yorum yapalım lütfen 🙏🙏 iyi okumalar hatalı yerlerim olursa affınıza sığınırım.

Emre Aydın = buralar yalan

Ev sessizdi kimse kimseye bir şey diyemiyordu. Abim saatler olmasına rağmen eve gelmemişti. Annem sadece Ilgın'a abin sakinleşince konuşursun demişti. Belki de eski haline dönmeyen tek kişi ılgın'dı yatağına çekilmiş sessizce başını bacağına yaslamış oturuyordu.

Gece saat ikiyi geçmişti ki odanın kapısı aralanmıştı. Beni uyandırmamak için sessizce içeriye girerek üzerini değiştirmişti. Belki de Ilgın'dan sonra yıpranan tek kişi abimdi. Ares abi güvendiği biriydi ama yaptığı yanlıştı. Abim açık bir şekilde ona olmayacağını söylemişti. İkisinin de suçu yoktu, ama işte abim istemiyordu.

Sabah kahvaltı için kalktığımızda abim gitmişti. Sadece anneme günaydın diyerek moraller yerde bir şekilde kahvaltı yapıyorduk babam sormamış hatta fark bile etmemişti. Ha gülelim ha gülmeyelim fark etmezdi, onun için sessizce tek tek masadan kalkmıştık, kimsede iştah kalmamıştı. Zaten sanki kobay olarak kullanılıyoruz da her şeyi belirli ve tutarlı şekilde yapıyormuş gibiydik.

Bir kaç saat içinde işleri bitirmiş Ilgın konuşmamak için odaya çekilmişti. Salonda ben ve Kıvılcım kaldığında onda fark ettiğim tuhaflıkları izliyordum. Yüz ifadeleri çok çabuk oldukça değişiyordu.

Yasemen: " abla "

Kıvılcım: " efendim bebeşim "

Yasemen: " ne oldu bir anda yüz ifaden değişti. "

Kıvılcım: " yok bir şey "

Yasemen: " emin misin "

Kıvılcım: " ben biraz dışarı çıkacağım idare et beni "

Yasemen: " dün olanlardan sonra emin misin abla "

Kıvılcım: " o Ilgın'ın aptallığıydı madem öyle bir şey yaptı ne diye Ares'le birlikte geliyor "

Yasemen: " sen Ilgın'a inanmıyor musun "

Kıvılcım: " tabi ki de inanıyorum Ilgın salağı öyle şeyler yapmaz ama abim neden güvenmedi bilmiyorum "

Yasemen: " bende anlamadım hepimizden çok ona güveniyordu. "

Kıvılcım: " her neyse beni idare et ben bir saate gelirim "

Dün olanlardan sonra sanki kıvılcım akıllanmamış gibi daha gidiyordu.

Yazar'dan

Kıvılcım umursamadan çıkmıştı evden sanki hiç bir şey olmamış gibi davranıyordu. Kızıl tepe ufak bir oturma yerleri olan sevgililer için yapılmış bir yerdi. Her sevgili mutlaka o yerde bir kez de olsa buluşurlardı.

Alpertuğ: " Kıvılcım "

Kıvılcım: " Alper "

Alpertuğ: " seni aradığımda benimle görüşmeyi

Alpertuğ bir anda sarılmıştı, Kıvılcım'a sanki hasret gidercesine sımsıkı dolamıştı kollarını kıvılcım istemese de o da sarılmak durumunda kalmıştı. Kıvılcım bir şey demeden susuyordu. Aklından gecen onca kelimeyi sadece kendi biliyordu.

Alpertuğ: " çok özlemişim seni "

Kıvılcım: " bende "

Ayrılarak elini tutmuştu kıvılcım'ın yüzünün her bir noktasına ayrı ayrı dalmıştı.