YASEMEN/ Yangın'ın külleri (Tamamlandı)

Final♙♖♔♕♘

oy ve yorumlarınızı bekliyorum...

" Yasemen ...... Yasemen ......Yasemen "

Yasemen: " efendim "

" beni duyuyor musun "

Yasemen: " evet duyuyorum "

" harika en son bana silahı çektiğini anlatıyordun. "

Yasemen: " dışarısı çok güzel "

Saatlerdir oturduğum yerden izlediğim pencerenin arkasın da kalan gökyüzüne bakıyordum. Karşımda ki yabancı oturmuş ne konuşuyordu, hakkında en ufak bir bilgim yoktu. Dışarıya çıkmak istiyordum, rüzgarın esişini duyabiliyordum, tenimi gıdıklayan esintiyi hayal ediyordum, ya da aceleci bir rüzgarın tenimde ki parmak izlerini silmesini hissediyordum. Bacağımın etrafında bağdaştırdığım kollarımı çözerek rahatsız sandalye de bir kez daha kıpırdanmıştım.

" Yasemen seni bekliyorum "

Yasemen: " neden bahsettiğini bilmiyorum "

" düğünden düğün gününden bahsediyorum olanları anlatıyordun."

Yasemen: " hatırlamıyorum üzerinden çok zaman geçti. "

" altı ay Yasemen altı ay öncesini anlatıyordun, hadi tekrar başlayalım "

Yasemen: " pekala....... abimin düğünüydü, herkes katılmıştı. Ares, Deres, Asrın bile gelmişti sırf abim davet ettiği için sonra Kıvılcım ve eşi vardı. Babam gelmemişti, annemde oradaydı. Nikah memuru geldi. Her şey yolundaydı, abimi hiç o kadar mutlu görmemiştim, Ilgın yoktu ortalıklarda sonra sonra işte evlendiler tebrikler diyordu herkes çok fazla ses vardı. Sahi burası neden sessiz. "

" Yasemen sen anlatmaya odaklan hadi lütfen bu kez yapalım sonra ne oldu. "

Yasemen: " Ilgın gelmişti, şakağına silah dayamış bir şekilde karşımda duruyordu. Asla unutmadım o anı, abimle konuşuyordu, Serkan'dan bahsetti onu çok sevdiğinden filan abimin ağladığını görmüştüm. Ares abi Serkan dediğini duydukça parçalanıyordu sanki, sonra annem ve Kıvılcım fenalaştılar galiba, Asrın vardı yanımda ona sığınmıştım. Damla çok korkmuştu, abim adeta yalvarıyordu, sürekli olarak Ilgın kardeşim yapma Ilgın yapma ..... sen benim her şeyimsin....... yapma .....yapma....... her zaman yanındayım ben .......... hadi bırak şu silahı hadi bırak..... bırak...... bırak diyordu, sonra bir patlama sesi ve her şey karardı. "

" kim vurulan kimdi "

Anlattığım anılar gözümün önünde canlanmıştı. Gözlerimin dolmasını engellemek için bileğimde ki sargıları çözmeye çalışıyordum. Altı aydır sürekli olarak yaptığım bir şeydi yarısını unutuyordum, anlatmaya başladığım her şey yarım kalıyordu. Karşımda ki adını dahi hatırlamadığım adamın yalvarması sinirlerimi bozuyordu. Abim de yalvarmıştı o gün defalarca hem de tekrar ederek sürekli yalvarmıştı. Nefret ediyordum insanların yalvarmasından.

" Yasemen kim kimdi, o gün vurulan kişi "

Yasemen: " senden başka kimsem yok değil mi? o yüzden sürekli burada benimle konuşuyorsun. "

" sen iyi olduğunda herkes yanında olacak "

Yasemen: " nasıl peki "

" sen anlatmaya devam ettikçe ben bir yolunu bulacağım hadi kaldığın yerden devam edelim "