YASEMEN/ Yangın'ın külleri (Tamamlandı)

Yasemen-14 ♘

Oy ve yorumlarınızı eksik etmeyin...

Salonda sessiz sessiz oturuyorduk ki babam eve gelmişti. Hepimize baktıktan sonra annemin yanına mutfağa gitti. Hiç bir zaman gerçek aile olamamıştık ki zaten Ilgın hala odadaydı. Abim televizyon başındaydı. Kıvılcım ve bende bir köşeye sıkışmış susuyorduk

Baba: " hayırdır ne oldu kavga etmiş gibisiniz "

Fatih selim: " çocuk muyuz bizde kavga edelim "

Kıvılcım: " kavga etmedik baba abim kızdı sadece "

Baba: " ne için kızdın "

Fatih selim: " gerekli gördüğüm bir şey için bağırdım sadece "

Baba: " senin gerekli gördüklerin aslında benim için gereksiz olan konular bunu sende biliyorsun "

Abim sinirlenmeye başlamıştı. Kolay kolay babamla bu tür diyaloglara girmezdi. Şimdi sinirli olduğu için tartışacaklardı neredeyse.

Fatih Selim: " eğer biraz uçkurun peşine kızlarınla ilgilenseydin ne bok yediklerini bilirdin şimdi gelip bana burada sanki kavga etmemiz önemliymiş gibi davranma "

Baba: " doğru konuş lan ben senin babanım "

Fatih selim: " haklısın iki gün görüp sekiz ay görmediğim babamsın "

Babamda abim de sinirlenmiş artık ikisi de bağırıyorlardı. Abim gitmek için ayağa kalktığında karşısına babam dikilmişti.

Baba: " sen kendini ne sanıyorsun lan dün bir bugün iki ben varken sana o kızlara karışmak düşmez "

Fatih selim: " senin bakmana kalsaydık kızların şimdi orospu olup çıkmışlardı. "

Abimin son dediğinden sonra babam kızarmıştı. Hepimiz pür dikkat beklerken abimin başı sola doğru eğilmişti. Babam tokat atmıştı. Annem daha fazla yerinde duramayarak babamın tokat attığı elini yere indirmiş abimin yüzüne bakıyordu. Bizde bakmak istemiştik ama korkumuzdan dolayı yerimizden kımıldayamıyorduk.

Fatih selim: " nasıl bir şerefsiz olduğunu bir kez daha anladım "

Abim kapıyı çarpıp gitmişti evden dün olanlar sabah olanlar yetmezmiş gibi şimdi olanlar. Daha ne kadar kavga görecektik sırada kim vardı. Artık beynim bir bok algılamıyordu.

Baba: " Hülya yemek hazır mı "

Yasemen: " Sanki abimle kavga eden annem adamdaki rahatlığa bak "

Kıvılcım: " abimde hak etti bize bağırıp durursa millette ona çarpar "

Yasemen: " ne olursa olsun o abimiz iyiliğimizi düşündüğü için yaptı ama yanlış olanları göremedi "

Kıvılcım: " aman sus abin de sana benzer "

Sofra hazırlandığında abim dışında hepimizi yemeğimizi yiyorduk.

Ilgın: " Fatih selim nerede "

Yasemen: " dışarı çıktı "

Hiç bir şey demeden önüne dönmüştü. Yavaş yavaş birbirimizi kaybediyorduk farkına varmadan yemeğimiz bittikten sonra birbirimize hiç karışmadan sofrayı kaldırmıştık.