The Hell Demon Queen ( FINISHED)

Chapter 36 - It's Playtime!

Kirsten's POV

"Hi."  bati sa akin ng isang lalaki na mahahalata mo naman sa boses nito ngunit di ako nag-angat ng ulo.

Tahimik akong nakaupo sa isa sa mga bench dito sa school.
Andaming nangyayaring di maganda kaya gusto ko na muna sanang mapag-isa para makapag-isip kung anuman ang maaari kung maitulong sa kanila.
Lalong lalo na kay Queen.
Kelan lang ay sinabi nila Jazz at Honey na nakita na nila ito ngunit hindi naman sila maalala ni Queen.

"Pwede bang makiupo dito." tanong ng lalaki sakin pero di ko padin ito nililingon.

"Sige lang . Di ko naman pag-aari yung upuan." I chuckled.

"Bat ka mag-isa rito. Where are your friends?" tanong ulit nito na bahagyang umupo na sa tabi ko ngunit di ko padin tinatapunan ng tingin.

"I just want to be alone. Gusto ko lang makapag-isip." I answered.

"Oh . I'm sorry for interrupting you. I guess, lilipat nalang ako ng ibang upuan." saad nito .

"Don't , di naman kita pinapaalis e." I stated saka nag-angat ng ulo.

"Chen?" I uttered in horror.

He smiled at me.

Automatically, my face turned red and I feel like Oh my gosh? Is he really talking to me alone?

Usually kasi we always talked with the group.
Iba yung ngayon e , only the two of us. Nakakaewan yung feeling.

I looked at him blankly and I think he's saying something but I just can't hear it.
All i can hear is the loud beating of my heart.

"Kirsten.Kirsten. Hey ! Are you alright?" he starts shaking me.

"Ah . Hmm o-ofcourse I-i am." sagot ko ng nauutal when I got back to my senses.

He smiled again .

My heart started to melt. Oh my!

"I hope you're really okay." he heaved a sigh.

"I really hope so." I whispered in the air enough to be heard.

"Anyways I got to go." pag-iiba ko sa usapan saka tumayo.

"No . Sit here and talk to me." utos nito na ikinagulantang ko.

Dahil nga nagulat ako nanatili padin akong nakatayo kaya hinila niya ang kamay ko dahilan para mapaupo ulit ako sa tabi niya.

What's wrong with him?

"Hindi mo naman ako iniiwasan right?" he asked.

"Of course not!" depensa ko kahit na totoo naman talagang iniiwasan ko siya.

Nakakahiya kaya!

"Hm , buti naman kung ganun . I thought you were trying to avoid me because I knew it." pahayag niya.

"Alin?" I asked him.

"You're damn little secret." he smirked.

So stupid of me to asked!

Nag-init ang buong mukha ko and I feel nervous.
And Oh, di pa pala niya tinatanggal ang pagkakahawak sa kamay ko.
I tried pulling my hand away pero mas hinigpitan niya ang pagkakahawak dito.

Ibinaling ko ulit ang tingin sa kanya at itinaas ang kilay ko.

"What do you want?" I asked uncomfortably.

"You." he muttered.

Nanlaki ang mga mata ko sa sinabi niya pero I stayed calm.
I'm really trying hard to be calm kahit na nagwawala na talaga ang puso ko.