Suddenly It's Magic

Chapter 7 - Sorry

"I just want to dedicate this message to.. to Sophia Aisha." 

Am I hearing things clearly? Bakit naman sa akin pa?

Lumingon siya sa akin at tiningnan ako.

"Uhh. I'm not good at this thing. Tss."  sabay lagay ng kamay sa batok. "Alam kong natatandaan mo pa ko. At alam ko rin na inis ka sa akin dahil nga sa.. alam mo na. Pero Sophia.. Kung ano man nagawa ko.. I'm sorry. I really am."

Nakatingin lang talaga siya sa akin sa buong moment nung pagmemessage niya. Syempre bastos naman kung di ko sya titingnan. Kaya ayun, tingin na lang din ako. Tapos nagsalita na naman siya..

"Sana mabago pa yang first impression mo sakin. I know this is a bit late but.. Hi. I'm Kyle."   Then he extended his hand. I just stared at it for a bit.

Mukha naman siyang sincere siya sa pagsosorry niya. So why shouldn’t I accept his apology di ba?

I shook his hand at sinabing..

"Apology accepted. I’m Sophia. Pi for short."   I smiled at him and this time, hindi na siya fake.

"So.. Friends?"   He smiled at me rin. Well that's the first time I saw him smiled.

"Friends. :)"  Nagngingitian pa rin kami.

"Ahem. Hello? May tao pa po dito oh."  si Bes. Natawa na lang ako pero si Kyle nangiti lang.

"Hey bro! Bitaw na. Hahaha."  sabi naman ni Jake.

Oh crap! Magkahawak pa rin pala kamay namin.

Sabay kaming napatingin sa kamay namin na magkahawak. Syempre binawi ko rin agad kamay ko. Nakakahiya na e.

"Haha. Di nyo pala napansin na magkahawak pa kayo."  sabi ni Therese.

"Syempre hindi mapapansin kasi nalunod na sila sa tinginan nilang dalawa."  Jake.

"Shut up!" sabay na sabi namin ni Kyle.

"Woah? Magkadugtong na rin ba isip nyo? Sabay pa kayo oh. Hahaha."  pati si Bes nakikitukso pa oh. Tss.

"Okay, tama na yang tuksuhan, titigan at hawakan class. Hahaha. Maganda naman ang naging result nitong activity natin. At mukhang masyado kayong nag-enjoy at di nyo na napansin na nagbell na. Kaya class, you may take your break muna."