" Ağlama! "
" Sen ne konuşuyorsun ya! Babam annem öldükten 6 ay sonra evleniyor. Seni de anneni de sevmiyorum. Hemen çık odamdan, hemennn. "
" Ama ben sana ne yaptım? "
" Annenin babamla evlenmediği yetmiyor bir kardeşim oldun. Ve şimdi çık odamd...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Gizemin arkadaşı Emre
Haaaaaaa.
Uyandığım içeri biraz güneş ışığı süzüyordu. Pencereye doğru yaklaştığımda güneşin karşıki tepecikten yeni doğuyordu. Heme odadan çıkıp merdivenleri teker teker çıkarak banyoya gittim ve elimi yüzümü yıkadıktan sonra mutfağa indim. Mutfaktan bazı güzel kokular geliyordu. Mutfağa indiğimde Busenin tezgahın üstünde birşeyler uaptığını gördüm. Çay ocağın üzerinde kaynıyordu. Masada çeşit çeşit lezzetler vardı. Buse de tabakta yumurta çırpıyordu. Beni görünce bir an durdu.
Özür dilerim.
Hayır hayır. Sen nden zahmet ettin ki bu kadar.
Olsun. Hem abim uzun zamandır benim elimden bir şey yememiştir özlemiştir diye.
Çok güzel yapmışsın. Kapı çaldığında açmaya giderken;
Ben açarım.
Dedi bende gülümseyerek ona yol verdim.
***
Buse'den... O çok iyi bir insandı. Abimden sonra. Kapyı açmaya giderken bir kez daha zil çaldı ve ben kapıyı açtığımda bşr çocukla karşılaştım. Bana anlamsız gözlerle bakış atıp beni süzerken;
S-sen kimsin?
Ben Efsanenin kardeşiyim. Gel dışarda kalma.
Ş-şey ben de Emre.
Elini bana uzattı. Ben de geri çevirmedim. Bende elimi ızatarak ve gülümseyerek;
Buse bende.
Emre sen mi geldin. Tanıştınız demek. E gelin mutfağa.
Dedi o. Adını bile bilmiyordum. Ona artık o demekten bıkmıştım. Onlar mutfağa giderken bende animin odasına doğru ilerledim. Kapıyı tıkladığımda içeriden ses gelmeyince kapıyı sessizce açıp içeriye girdim. Uyuyordu. Yanına oturarak abime seslendim.
Abi. Uyan hadi sana kahvaltı hazırladım.
Gözlerini kısık kısık açarken bana hafifte gülümsedi ve beni kendine çekerek öptü ve gıdıklamaya başladı. Kahkahalar atıyordum. En sonunda benü bıraktı. Ayağa kalktı ve bana sarıldı ve ağzından şu sözler döküldü.
Seni bir daha yanlız bırakmayacağım.
Bu sözlerinden sonra daha da sıkı sarıldım abime. Abim bana sarılmayı bıraktığımda ona;
Abi onu adı ne?
Kimin adı ne?
Onun?
Gizemin mi?
Adı Gizem mi?
Evet. Neyse tamam hadi sen aşağı in, ben yüzümü yıkayıp geleceğim.
Abime gülümseyerek odasından çıktım ve aşağı indim. Mutfağa girdiğimde Emre bana baktı. Ona gülümseyerek iime döndüm ve ona pardon Gizeme;
Senin adım Gizem değil mi?
Evet.
Kaç yaşındasın?
21.
Okuyor musun?
Evet Üniversite.
Gizeme yani ablam oluyor. Gizem ablaya soru sormayı kestiğimde abimin aşağı ündiğini gördüğümde Emre ile bakıştığını gördüm. Gizem abla konuşmaya başladı.
Ben çağırdım Efsane.
Birbirlerine yaklaşarak tokalaştılar ve kendi aralarında sohbete başladılar.
