ÜVEY KARDEŞİM

22

Arkadaşlar uzun mu uzun bir Zaman'dan sonra sizlere yeniden yeni bir bölüm yazmaya başlayacağım. Şunu bilin ki. Devam kitabı yakın zaman da gelecek ve ayrıca kitabı en baştan düzenlemeye başlayacağım.

Kaldığımız yerden devam...

İyi okumalar...

#yazar#

Kulaklarından asla eksilmeyen Efsanenin sesini duyuyordu Gizem. Onun sesini duyması bilincinin kapanmamasını da sağlıyordu aynı zamanda.

"Güzelim. Geçeçek. Geçeçek. Gelecek yakında en güzel gelecek."

Gizem tebessüm etmişti. Kafiyeleri onu güldürmüştü. Efsane'de tebessüm etmişti. Acil kapısına gelindiğinde, zorla durmuştu Efsane içeri girmemek için. İşleri zorlaştırmak istememişti.

Kendine lanetler okuyordu. Neden herşey onları bulmak zorundaydı? Neden? Neden kardeşlerini kaybetmek zorundaydı? Buse'den sonra Emre neden?

Emre olay yerinde yüzüne ve vücuduna irice camlar saplanmış şekilde can vermişti. Acıydı. Olmayan ailesi ve geride kalan olmayan ailesinin yerini tutan ailesi için.

Efsane delirmek üzereydi. Neden bu kadar uzun sürmüştü diye içi içini kemiriyordu.

Neden? Neden 'neden' bu kadar söylemişti bugün? Keşkeden bile acıydı, hüzünlüydü, caniydi...

{1,30 saat sonra}

Ekrandaki yaşamsal bulgular ve renkli çizgiler. Bip sesleri ve serumdan akan sıvı. Her insanın uzak kalmak istediği bir ortamdı hastane. Efsane'de ne kadar da gerçek olsa bu durumu hiç yaşamamış olmayı ve burada olmamayı, Emre'yi kaybetmemeyi dilerdi.

Elleri Gizem'in ellerindeydi. Bembeyaz elleri yaralar ile yer yer kaplıydı. Bu Efsane'nin canını sıkıyordu. Yüzündeki çizikler kendinde olmasını diliyordu. Yanağına dokunuyordu ve ölü gibi soğuktu. Kendi ellerini yanağına yapıştırıyordu. Isınsın diye. Soğukluğunu paylaşmak, sıcaklığını geri kazandırmak için.

#efsane#

"Ah güzelim! Ah! Senin bu halin kalbime nasıl bir acı veriyor biliyor musun? Nasıl bir acı? Böyle kalbim sanki kaynar sulara batırılıp çıkıyor. Yanıyor yanıyor da yerimde duramıyorum. Durabiliyorsam da bu senin hayrın içindir."

Kıpırdayan elleri gözlerimde dolan yaşın akmalarına neden olmuştu?

"Ben her gün araba kazası geçirmeliyim! Ne güzel konuşmayı öğrenmişsin öyle." dedi. Gözlerini sonuna kadar açarak ve dilini dışarı çıkararak.

"Kafanı kırmamı istemiyorsan kapa çeneni ve uyuma devam et Gizem."

"Sadece şaka yapmıştım."

"Bu durumda mı?" diye sordum gülümseyerek ve kafamı ellerinin içine gömerek.

ŞARKI önerileri

Arkadaşlar! Özellikle bu bölümü kısa tuttum. Çünkü bundan sonrası başka bir bölüm olmalı gibi hissettim ve artık bölümler 3000 karakterin üzerinde olacak. Uzun soluklu, bol maceralı bir komedi kitabına dönüşecek. Sizleri seviyorum. Sonraki bölümde görüşmek dileğiyle... <3<3<3<3<3<3<3<3<3<3<3<3<3