12

4K 152 26
                                    

NASILSINIZ DOSTLAR?  Size birşey söyleyeceğim şuan saat 22.28 gün ay yıl - 25.01.2017 düşünsenize şuan haytınızı kaybettiğinizi diğer tarafta yaptınız bütün günahlardan sorumlusunuz. Beni şuan kimse anlamıyor değil mi? Neyse boşverin okumaya bakın.






GİZEM ' DEN

Babam ve Melis abla içeri girdiğinde ağlamaya başladım. Babam benim yanıma Melis abla ise Efsanenin yanına yaklaştılar. Babam saçlarımı okşayarak beni sevdiğini sayıkladı. Efsane konuşmaya başladı.

Anne kardeşim öldü. Anne kardeşim öldü.

Hangi kardeşin kuzum. Oğlum benim.

Ben;

B buse!

Dedim. Melis abla şok olmuş bir şekilde Efsaneye bakıyordu. Ağlamaya başladı o da birbirlerine sarıldılar Efsaneyle. Kötü davranmış olabilirdi ama o da ölmesini böyle olmasını istemiyordu belki. Babam Melis ablaya dönerek;

Buse.

Dedi. Kimse cevap vermedi. Babam bacağıma gözlerini dikmiş bir şekilde bakıyordu. Yavaşça bacağımın üzerindeki örtüyü kaldırdı. Boğazım, boğazım düğümlenmişti. Ağlayacaktım ama ağlıyamıyordum. Bacağım bacağım diz kapağımdan aşağısı yoktu. Allahım çıldıracaktım. Yavaşça bir yaş süzüldü gözlerimden. Babam bana sarılarak acımı dindirmek istedi. Evet bir nebze olsa bile başarmıştı. Hayatımın en kötü anında yanımda olan beni gülümseten canım kardeşim Buseye de çok üzülüyorum. Onu çok kısa bir süre tanımama rağmen ona çok alışmıştım. Onu çok sevmiştim. Babam beni bırakarak ayağa kalktı ve ;

Ben doktorla konuşmaya gidiyorum. Siz burda beni bekleyin.

Ben de geliyorum hayatım.

Gel Melis.

Ve odadan çıktılar. Efsane bana yaklaşarak;

İyi ki seni de kaybetmedim. Yoksa o zaman ben yaşayamazdım.

Daha sonra birbirimize sarıldık.

Erkekler ağlamaz diye bir şey yoktur. Asıl ağlamyan erkek erkek değildir.

Sonra ayrıldık ve yerine geçti ve babamlar içeri girdi.

Kızım üç dört güne taburcu olacaksın. Bir hafta da evde dinlenmen gerek. Ayağına da pilatin takılacak sen hiç dert etme.

Tamam baba.

Melis abla yanıma oturarak bana kollarını sardı. 

Kızım.

Diyerek beni saçlarımdan öptü. Ben de içimden gelerek de olmasa ;

A an anne.

Dedim. Daha sonra birbirimizden ayrıldık. Babam konuşmaya başladı.

Kızım istersen derslerinin aksamaması için eve öğretmen getirtebiliriz.

Yok hayatım. Efsanenin durumu iyi zaten. O okuldan öğrendiklerini anlatır kardeşine.

Birbirimşze baktık Efsaneyle. Babam da tamam dercesine kafasını salladı.

Bir gün sonra

Bacağıma platin takılmıştı. Bugün taburcu olacaktım. O yüzden Melis abla bana evden kıyafet almaya gitmişti. Efsane de okul gitmişti. Yanımda babam vardı. Ama uyuyordu. Kapının açıldığını gördüğüm de Emrenin içeri girdiğini gördüm. Hemen yanıma gelerek bana sarıldı ve şunları söyledi.

Hepsi benim yüzümden Ben demeseydim. Böyle olmayacaktı. Evet olmayacaktı. Ben gidiyorum burdan Gizem beni unutma sakın tamam mı? Ya da unut! Ben kimim de beni hatırlayacaksın.

Deyip odadan çıktım. Herkesi tek tek kaybediyordum. Yarım saat sonra Melis abla odaya girince babamda uyandı ve dışarı çıktı ve bende üstümü giymek için yataktan destek alarak ayağa kalktım. Üstümü Melis ablanın da yardımıyla üzerimi değiştirerek odadan çıktık. Babamdan çıkış işlemlerimi yapıp bize doğru geliyordu. Hastaneden çıkarak arabaya bindik ve eve doğru yol aldık.





Cancıklar...
😄😃😀😊😉😍😘😚😗😙😜😝😛😳😁😂😆😋😎😮😇😏








ÜVEY KARDEŞİMHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin