She

12

Wren.

Ξυπνάω από τον ήχο της βροχής για ακόμη μια φορά. Δεν σε έχω δει από εκείνο το βράδυ και σαν ακούω τη βροχή νιώθω πως θα σε συναντήσω.

Όμως αυτό δεν συμβαίνει πότε. Είναι εκείνη η ψευδαίσθηση σου που με κάνει και ξυπνω. Ακόμη και αν γνωρίζω πως δεν θα σε δω, θέλω να δω τη βροχή που τόσο σε θυμίζει.

Sigrid, όμορφη νεράιδα που είσαι; Χάθηκες όπως σιγά σιγά χάνεται ο χειμώνας ή στέγνωσες βροχή μου;

Με γέμισες με τα χρώματα σου και τώρα τα αφήνεις στο σώμα μου να ξεθώριασουν.

Γιατί μου φεύγεις και κρύβεσαι; Τα όνειρα μου μαζί σου ακόμη τα βλέπω. Μα αυτή τη φορά βλέπω και άλλες ιστορίες. Όχι μόνο εσένα στο πάρκακι μα εσένα μαζί μου να μιλάμε. Βλέπω τη ζωή μου χωρίς το κενό απ'την απουσία σου.

Και το δάσος σου Sigrid μου και αυτό άδειο. Το δεντροσπιτο σου σαν να χάθηκε από προσώπου γης. Που είσαι βροχή μου;

Νιώθω σαν να έζησα όλη τη ζωή μου σε μια μέρα μαζί σου. Με ήξερες καλύτερα από όσο ήξερα τον εαυτό μου. Και σαν σε έχασα ήταν σαν να έχασα ένα κομμάτι από το παζλ της ψυχής μου.

Sigrid, βροχή μου μην αφήσεις την ανοίξη που θα ρθει να σε πάρει μακρυά μου.

Ελπίζω να διαβάσεις τα κείμενα μου όταν τα πάω στην εφημερίδα. Ελπίζω να τα δεις και να ανατριχιαζεις σε κάθε λέξη επειδή θα σου θυμίζει εσένα.
Γιατί βροχή μου εγώ σε ξέρω πιο καλά από όσο θα μπορέσεις να μάθεις τον εαυτό σου πότε.

Γειά σας 💙💙

Καιρό είχα να βάλω. Λίγο μικρό αλλά έρχονται και άλλα. Ελπίζω να σας άρεσε.

Σχολιάστε ❤

Xoxo
-A