Mijn Soulmate is een menselijke lerares maar ik hou van haar.

Hoofdstuk 4

Edward p.o.v.
Ik kon niet anders dan enthousiast zijn over onze Engels lerares. Ik snapte niet waarom ze loog maar dat maakt me niet uit. Ze was een mooie meid. Ik vertelde terwijl ik auto reed enthousiast en Alice, Jasper werden zelf enthousiast. Ik vertelde over hoe mooi ze was en hoe intelligent ze sprak ook al was ze nog maar 22. Ik wist dat ze allemaal verbaasd waren.

"En denkt ze ook lief,' sneerde Rose boos.

'Ik weet niet wat ze denkt.' zeg ik. Dat en dat ze zo lekker rook dat ik haar mee wou sleuren wou ik tot mezelf houden. Maar ik wist dat dat niet kon.
'En dat je in dat uur wel 200 verschillende manieren heb bedacht om haar te vermoorden.' zegt Alice boos.
De anderen kijken me verbaasd aan.
"Ze ruikt lekker. Ik heb mezelf gewoon te dorstig laten krijgen.' mompel ik.

Wauw heilig meneertje verliest zijn controle. denk Rose.
Ik wist alleen dat het iets anders was. Alleen niet wat.
We kwamen thuis aan en we liepen naar binnen. Esmé en Carlisle zaten op de bank.
'Mam, Edward is verliefd.' schreeuwt Emmet door het huis. Esmé kijkt op verbaasd naar Emmet en dan naar mij. Carlisle ook.
'Ik ben niet verliefd.' zeg ik terwijl ik hem raar aankijk.
'Echt wel. Dit is de eerste keer dat je een vrouw in honderd jaar mooi, intelligent en enthousiast over haar bent.'
'Ze is een goede lerares.' zeg ik.
'Lerares?' vroeg mam(Esmé) verward.
'Ja, ik heb een nieuwe mentor.'
'Oh. Is ze aardig.'
'Ja.' zeg ik snel.
'En je vind haar leuk?'
'Nee mam. Ik vind haar niet leuk.'
Esmé glimlacht omdat ik haar mam noem. Dat vind ze altijd zo leuk.
'Maar waarom denkt Emmet dat dan?' vroeg pap.
'Omdat ik haar bewonder. En dat is de derde vrouw die ik ooit bewonderd heb.'
'Wat waren de eerste twee?' vroeg Emmet verbaasd.
'Mijn biologische moeder en mijn moeder nu.' Glimlach ik naar Esmé die straalt.
Ik loop naar boven om andere kleren aan te doen.
'Ik ga jagen. Wil er iemand mee?' vroeg ik.
'Ik ga mee.' zegt Jasper. Dan rennen we beide het huis uit.

Jasper p.o.v.Als we in de bergen gaan rennen Edward en ik naar de herten. Ik kijk even toe hoe hij de eerste neerhaald. Die lerares heeft echt iets gedaan bij Edward. Het lijkt wel alsof zijn hele leven verdraaid is. Maar hij heeft het zelf nog niet door. Snel spring ik ook op een hert. Als ze zo lekker rook moest ik vol zijn. Ik had morgen Engels met Alice.

Als het licht is lopen Edward en ik rustig terug naar huis. Ik ben benieuwd hoe lekker ze ruikt. Dan word ik omringd door honger. Gelijk grom ik. Dan stopt het. Ik kijk naar Edward.
Hij kijkt weg.'Je had jezelf niet te dorstig laten worden.' mompel ik.
Edward kijkt me geschokt aan.
'Het komt door haar geur.'
Edward kijkt naar beneden.
"Ja.' zegt hij.
Ik knik.
'Wees gerust ik zal het tegen niemand zeggen.'
"Dank je.'
'Zorg er gewoon voor dat je je beheerst.'
Edward knikt. Het voelde raar want meestal hadden we dit gesprek andersom.
'Klopt.' zegt Edward.
Dan lopen we het huis in.
'Omkleden.' zegt Alice als we binnenlopen. 'Ik heb de kleding al neer gelegt.
Met een kus op Alice mond ren ik naar boven. Ik kijk naar de kleding die ze heeft neergelegd. Een bloes met een broek.
Ik doe het aan en als ik beneden kom neem ik Alice gelijk in mijn armen.
Ik hou zo veel van haar.
'We passen.' mompelt Alice.
Ik heb een paarse bloes aan. Gelukkig donkerpaars en Alice heeft een paars jurkje aan. Ik voel haar geluk en daar doe ik het voor. Edward komt naar beneden in een strak grijs shirt en hij heeft zijn mouwen opgestroopt.
Alice glimlacht en dan lopen we naar de Volvo. Edward gaat rijden en dan komen we bij school aan.