Mijn Soulmate is een menselijke lerares maar ik hou van haar.

Hoofdstuk 10

Bella p.o.v.
Ik gaf Edward nu al een paar maanden extra les. Ik liet hem voorlezen en vertellen wat hij ervan vond. Het was nogal bijzonder. Als ik naar hem luisterde had hij een prachtige stem. Hij legde er na een paar weken gevoel ik. Ik kon er niks aan doen dat mijn hart sneller begon te kloppen. Soms moest ik zelfs blozen. Edward noemde mij in de les gewoon Miss Swan. Maar hij wist onderhand wel dat ik niet getrouwd was en noemde me Isabella. De eerste keer herinner ik me nog zo goed.

'Edward dat is belachelijk.' zeg ik als hij de mening geeft over het boek.

"Het spijt me maar dat is wat ik vind Isabella.'
Ik staar hem geschokt aan en hij kijkt weg. 'Miss Swan.' mompelt hij.
'Het geeft niet.' mompel ik. 'Maar noem me nooit meer Isabella. Ik haat me hele naam.' zeg ik. Het klonk mooi over zijn lippen.
'Hoe dan Miss Swan?' vroeg Edward opkijkend. Zijn ogen zorgde ervoor dat alle gedachten verdwenen.
"Bella,' mompel ik.'Bella,' fluistert hij. En op dat moment weet ik dat ik op mijn leerling val. Iets wat verboden was.

Ik sluit mijn boek en kijk naar de klas. Ze zijn de toets aan het maken. Als de helft klaar is pak ik de toetsen op. Ook die van Edward. Ik begin met die van hem na te kijken. De eerste toets die hij had gemaakt twee maanden na de bijles had hij een 5 gekregen. Ik begin met nakijken. Met een glimlach geef ik de toets terug als ik hem af heb. Een 7. Edward kijkt blij.
Ik zucht en ga verder. Ik vind het goed dat Edwards cijfers zo omhoog gaan maar straks hoeft hij geen bijles meer. Dan zou drie uur minder Edward zijn. Het deed pijn aan mij hart. (3 uur omdat ze het 1, 1/2 uur hebben gemaakt per les). Edward gaf me een grote glimlach en ik knikte naar hem. De toetsen die ik had nagekeken gaf ik terug en ik beloofde de rest aan het eind van de dag in magister te zetten.

Edward p.o.v.
(de avond ervoor)

Ik moest het zeggen. Tegen iemand. Ik moest met iemand erover praten. Met een zucht klopte ik op de deur van Carlisle's werkkamer.
'Binnen.' De anderen waren jagen dus ik was gelukkig alleen. Ik liep naar binnen.
"Edward, wat kan ik voor je doen?' vroeg pap
'Wel...' begin ik. Carlisle wijst naar de stoel. Ik ga erop zitten. Gelijk leg ik mijn hoofd in mijn handen.
"Edward,' klinkt Carlisle nu bezorgd.,
Ik zucht. 'IK vind iemand leuk.' mompel ik en dan kijk ik op. Carlisle kijkt me verbaasd aan.
'Dat is geweldig.' zegt hij. 'Wie is de gelukkige dame?'
'Dat is het probleem.' mompel ik.
'Ze vind je niet leuk?' vroeg Carlisle.
'Dat weet ik niet.'
'Hoezo niet?'  vroeg Carlisle.
'Ik kan haar gedachten niet horen.' Carlisle ogen worden groot.
"Edward, wie is het?' vroeg hij. Ik kijk weer naar beneden.
'Miss Swan.' mompel ik. Carlisle staat op.
'Edward ze is je mentor.' Ik kijk op en zie dat hij uit het raam kijkt.
'Dat weet ik. Ik kan het niet helpen. Ik kom er pas net achter dat het gevoel dat ik heb is liefde.' zeg ik opstaand. Ik begin boos te worden.
'Edward. Denk na!' gromt Carlisle. 'Weet je hoe veel problemen je krijgt.'
Ik zucht en ga weer zitten.
'Pap ik kwam hier voor help. Niet voor de gevolgen want die weet ik.'
'Het eerste belangrijke is wat je moet weten is of het wederzijds is.' Ik kijk op. Zal ze ook van mij houden? 'Maar die kans is erg klein, Edward.' voegt Carlisle toe. Ik zucht maar knik. Dat wist ik ook.
Dan horen we de anderen rennen.
'Laten we aan Jasper vragen of hij voelt wat jij voelt ook als liefde ziet.' Ik knik.

We lopen naar beneden en de anderen zitten er al.
"Jasper?' vroeg Carlisle.'Ja?'
"Wat voelt Edward,' Dan kijkt hij mij aan. 'Denk gewoon aan haar.'
Ik knik en begin aan Bella te denken. Mijn Bella. Haar prachtige lippen, bruine melk ogen die me warm doen voelen. Het verlangen om haar in mijn armen te hebben en de rode lippen te kussen. De blos op haar wangen die me dorstig maakt maar haaar ogen nog warmer. Hoe mooi haar stem is en hoe ik het dagen zou willen horen.

'Wauw Edward.' zegt Jasper. Ik kijk op. Hij houd Alice stevig vast.
'Wie is het dat jouw zo laat voelen?'
Ik zou blozen als ik mens was geweest.
'En?' vroeg Carlisle.
'Liefde. Lust. Klein beetje dorst en bezorgdheid.' 
Carlisle knikt.
'Edward,' vroeg Esmé. Ze liep naar me toe en legde haar hand op mijn wang. Gaat alles goed met je?
'Ja mam.' zeg ik. Esmé glimlacht omdat ik mam zegt. 'Het gaat beter met me dan ooit.'
'Hoezo?' vroeg ze.

"Ik denk dat ik mijn mate heb gevonden.'

00000

He mensen. Dit heb ik net getypt. Ik werd zo enthousiast door jullie comments. Dus blijven doen.